4
interessante poging hiertoe is die van de Amerikaanse feministische antropologe Gayle
Rubin met haar koncept van het ‘sekse-geslachts-systeem’. Dit omschrijft zij als “Het geheel
van regelingen waardoor een samenleving biologische seksualiteit omzet in produkten van
menselijke aktiviteit, en waarbinnen de seksuele behoeften die daar het resultaat van zijn,
worden bevredigd.” Het is nog te vroeg om iets te zeggen over deze resultaten van deze
innovatie in Nederland, maar het hanteren en uitwerken van haar koncepten zal in ieder
geval pogingen blokkeren alles van vrouwenonderdrukking maar weer te verklaren uit de
produktieverhoudingen.’
GENIAAL VAAG
Inderdaad, geen tweesnijdend mes, maar een cirkelzaag: lijfpolitiek en wetenschap
bevorderd, en die ellendelingen met hun arbeidskrachtvariant de mond gesnoerd! De theorie
van Rubin is verschenen met de titel ‘De handel in vrouwen’ in Soc-fem-teksten 4 en wordt
gebracht als de theorie die Engels eigenlijk had willen schrijven. Uitgaande van twee
axioma’s van Levi-Strauss, namelijk dat mannen ooit universeel in vrouwen zijn gaan
handelen en dat toen de kultuur ontstond, bouwt Rubin met behulp van een vleugje Freud,
een snuifje Althusser en een hele hoop Lacan een systeem in elkaar, waarin vrouwen
worden uitgewisseld, gedwongen tot heteroseksualiteit en dus beroofd van hun eigen
seksualiteit
Vrouwen als verhandelde objekten in plaats van als handelende subjekten aan het begin van
de geschiedenis - een meer male-identified theorie is er niet te bedenken! En deze theorie
heeft inderdaad het voordeel boven Rich dat hij niet expliciet irrationeel, en bovendien zeer
ingewikkeld is. Er zijn immers twee manieren om sociale verbeteringen tegen te houden: de
ene is openlijk reaktionair optreden, de andere is depolitisering van konflikten en het
vernietigen van mogelijkheden om alternatieven zelfs maar te denken. De bij de sociaal-
demokratische strategie horende wetenschap volgt de politiek: eerst wordt er aangedrongen
op nóg meer studie en nóg meer onderzoek, en als dat niet helpt wordt er gescholden en
gelasterd. Luister wat Outshoorn zegt: Tenslotte wijs ik nog even op de opvatting van het
socialisme, het revolutionair socialisme, die door de Bonte Was wordt aangehangen.
Historisch gezien is het revolutionair socialisme geniaal vaag geweest over de stappen die
moeten leiden naar de revolutie, men wist alleen dat die er komt. Deze wordt opgevat als
een plotselinge kladderadatsch, waarbij eerdere schermutselingen als stakingen moeten
dienen om de arbeiders de schellen van de ogen te doen vallen inzake het klassekarakter
van de maatschappij. De strategie aangegeven in bijvoorbeeld ‘Geschiedens van de
vrouwentoekomst’, vertoont dezelfde trekken en heeft dezelfde magere kontouren: de kook-,
seks- en baarstaking.’
Anja Meulenbelt deed het in Katijf 5 nog puntiger: ‘Ik ben geen aanhangster van de gedachte
dat de revolutie in één klap komt als we morgen allemaal staken.’
EFFEKTIEF
Wat hadden wij gezegd in ‘Geschiedenis van de vrouwentoekomst’? ‘In laatste instantie
berust de macht van vrouwen op hetzelfde als waar het de manschappij om begonnen is: dat
vrouwen zoveel werk doen. Wie werkt, kan namelijk ook staken. Omdat het grootste deel van
al het werk dat vrouwen doen onbetaald is, is de staking van het onbetaalde werk nog
belangrijker dan die van betaald werk. De kook-, seks-, baar- en betaald-werk-staking is als
strijdmiddel al een enkele keer door de vrouwenbeweging gebruikt, maar we zijn nog niet
werkelijk begonnen de onbegrensde mogelijkheden ervan uit te proberen. We zullen moeten
gaan leren hoe we ons zo kunnen organiseren, dat we deze machtsmiddelen zo effektief
mogelijk kunnen gebruiken.’
Niks te kladderadatschen dus maar uitproberen, organiseren, met de stakingsmogelijkheid
als middel. En hoewel de soc-femvrouwen naar aanleiding van ‘Geschiedenis van de
vrouwentoekomst’ in alle toonaarden geroepen hebben dat het onmogelijk is; dat vrouwen
niet kunnen, willen en mogen staken (Outshoorn voor Hoor Haar: ‘De kinderen worden er de
dupe van’. ) is op 30 maart 1981 gebleken dat vrouwen het helemaal niet zo’n gek idee
vonden. Honderdduizenden hebben gestaakt, en miljoenen hebben er over gedacht: er
 |
 |
 |