Frederike van Leeuwen, Stakingsdagboek
5
rechtsgebouw op de Prinsengracht waar we in de hal abortusliederen zingen - de pop dwars
voor de ingang. Tenslotte komen er mannen in uniform die met geweld dreigen - politie en wat
al niet. We zingen nog een tijdje door maar als er nog meer uniformen komen gaan we maar
weg. We sjouwen de pop mee en zingen in de Leidsestraat voor alle winkels waar vrouwen wer-
ken: 'Zuster Anna, zuster Anna, werkt gij nog? Alle vrouwen staken, alle vrouwen staken, abor-
tus vrij'. We doen gewoon de winkeldeur open en gaan met de pop in de deur staan, de brei-
naalden en de ketchup goed in het zicht. Lucy, die wel een eindeloze stroom stencils bij zich
schijnt te hebben, snelt telkens naar binnen om stencils en kranten uit te delen.
In het Vrouwenhuis is het druk, totdat om vijf uur iedereen naar de Dam trekt. Om half zes komt
Marion hijgend terug. De hele Dam staat vol met vrouwen, tot in de zijstraten. En het is waar. In
de Damstraat zie ik al vrouwen bovenop het monument staan, onze heilige nationale pik. Lijn
vijf staat wat verloren tussen al die massa's vrouwen, en verder staan alle trams op het station.
Alleen de solidaire mannen hebben het af laten weten. Die hebben broodjes gesmeerd, wel
20.000. Maar als ik om half zes op de Dam kom zijn ze allang op. We vieren feest. De eerste
keer dat vrouwen ooit gestaakt hebben en meteen staat de Dam al vol.
 |
 |
 |