14
Terwijl kritiek van links op welk overheidsinstituut dan ook altijd vanzelfsprekend geweest is, lijkt
het welzijns- en vormingswerk werkelijk opgevat te worden als een door de overheid
gesubsidieerde revolutionaire aktiviteit. Zou er nog één linkse partij zijn die de diskussie over het
welzijnswerk aandurft? Of zijn alle partijkongressen al overgenomen door mensen die hun
revolutionaire identiteit aan dat welzijnswerk ontlenen? Misschien dat er nu dan toch een aantal
mensen schrikt als ze lezen dat een amerikaanse sekte bezig is een steeds grotere invloed te
krijgen op welzijns- en vormingsinstituten en ook op de HBO-opleidingen, die het
toeleveringsbedrijf daarvoor zijn. En het zou toch ook schokkend zijn als besturen en
subsidiegevers van al die instellingen absoluut onverschillig zouden staan tegenover wat zich
binnen de muren van die instellingen afspeelt. Zo van, geeft niet wat ze doen, als ze de
opstandigen maar kalm houden. Zou het cynisme al zo groot zijn?
En wat de vrouwenbeweging betreft hopen we maar dat de behoefte aan autonomie en
demokratie, waar we het in het begin van het artikel over hadden, een werkelijke behoefte is - en
niet een aanloop naar steun aan Leiders of Leidsters.
 |
 |
 |