VROUWEN TEGEN DE VERDRUKKING IN, De Bonte Was, Amsterdam 1979
95
De dood van Ellen was een grote schok voor ons allemaal en tijdens haar korte ziekte konden wij
met niets anders bezig zijn. Nu dat alweer een half jaar geleden is, kunnen wij voluit bedenken
hoe innig tevreden zij hier rond liep, die laatste vier maanden van haar leven.
Ik heb de plaatsnamen weggelaten. Die met ons te maken hebben weten ons wel te vinden. Maar
we willen hier niet door troepjes nieuwsgierigen bekeken worden, nu we met ons verhaal in een
boek komen dat iedereen kan lezen.
De naam van ons huis staat in grote schilderletters boven de voordeur. Op een avond van vrolijk
gekibbel en veel gelach hebben we uit wel twintig namen gekozen. Het werd
'Lievevrouwenbedstroo' (een plantje, oude spelling) en die kan iedereen zien op het spandoek dat
klaar ligt voor de volgende demonstratie als we met veel zullen zijn.
Dat we hier lezen, het huis gezellig hebben gemaakt, iedereen geholpen is met het inrichten van
haar kamer, dat er gekaart wordt en muziek gemaakt en dat we in de zomer buiten gezeten
hebben spreekt vanzelf. Ook dat we onze zieken verzorgen en opfleuren. En lekkende kranen
repareren. En dat het schoonhouden van de grote trappen een heel werk is. Maar tezamen zijn we
prakties, handig en ervaren.
Als een soort PS omdat ik er zo gelukkig mee ben wil ik nog vertellen dat ik vorige week mijn
rijbewijs heb gehaald. We hebben hier voor ons allemaal 2 auto's en dat mag toch niet betekenen
dat de (oorspronkelijke) bezitsters dan ook altijd maar rijden moeten voor de boodschappen in het
dorp.
Stel je voor: zelf aan het stuur na veertig jaar meerijden!
 |
 |
 |
 |