Anneke van Baalen en Marijke Ekelschot, TEGENNATUURLIJK, Amsterdam 1985, De Bonte Was
89
OVERGANGSHOEKJE
Nu ben ik godverdomme in de overgang. Ik had me daar helemaal niet op voorbereid, omdat
ik een soort idee had dat de overgang in het kwartet huwelijk, kinderen, kleinkinderen hoorde
(komt misschien een beetje door de VIDO, die het altijd over hun man hebben).
Wij feministen doen de kinderen uit huis zodra ze kunnen lezen en houden op met
menstrueren als we oud zijn. (Oud?) Intussen hebben we een druk, verantwoordelijk en
gezellig leven, en geen tijd om depressief te worden.
Zoiets. Nou, zo is het dus niet, voorzover iemand anders dat ook gedacht had.
Onregelmatige menstruatie, ja, ja! Onregelmatig géén menstruatie, zullen ze bedoelen. Alsof
ik alvast voor de rest van mijn leven moet bloeden! En het idee dat je kinderen uit huis kan
doen! Ja, dan niet in de vrouwenbeweging. Tientallen jonge levens moest ik begeleiden.
Lieve vrouwen, hoe doe je de vrouwenbeweging uit huis? Wat zou dat rustig zijn, wat leeg,
wat heerlijk!
En zo lijd ik net zo heftig aan de overgangsdepressie als mijn zusters die in het
gezinskwartet hun plichten vervullen. Járen, járen heb ik gesloofd, en waar blijft jullie
dankbaarheid? Álles moet ik zelf doen! Jullie denken alleen aan jezelf! Alles laten jullie
slingeren! Slángen heb ik aan mijn borst gekoesterd! Als ik jullie zie, wou ik dat ik er nooit
aan begonnen was!
Maak de borst maar nat. Als dit niet onmiddellijk ophoudt, zullen jullie er nog van lusten!
 |
 |
 |
 |