VROUWEN TEGEN DE VERDRUKKING IN, De Bonte Was, Amsterdam 1979
78
Dat het korsobestuur hier niets dubbelzinnigs in kan ontdekken vinden we niet van belang. De
belediging in de laatste zin van uw brief leggen we naast ons neer.'
Met hulp van vrouwengroepen uit de omgeving starten we een handtekeningenaktie waarin we
stellen dat het motto seksisties, diskriminerend, vernederend, kortom onaanvaardbaar is. Uit het
hele land stromen de lijsten met handtekeningen en solidariteitsverklaringen toe. Ook in de pers
wordt steeds meer aandacht besteed aan onze aktie. En ja hoor, op 1 augustus geeft de voorzitter
van het korsokomitée in een telefoongesprek met Nel toe dat hij het motto toch ook wel
dubbelzinnig vindt en dat het wat hem betreft veranderd kan worden. De volgende dag wordt de
hele zaak nog eens uit de doeken gedaan in een uitzending van Radio Stad Amsterdam. Van de
burgemeester van Amsterdam krijgen we een brief waarin hij ons vertelt dat hij er bij zijn
Aalsmeerse ambtgenoot op aan heeft gedrongen het motto te veranderen. Het korso eindigt
immers in Amsterdam?
Op 5 augustus komt dan het persbericht dat het motto veranderd is in: 'Bloemenhulde aan de
vrouw'. Zou die plotselinge verandering nou toch iets te maken hebben gehad met de hardnekkige
geruchten die al enige tijd in korsokringen cirkuleerden dat er tijdens het korso wel eens
vervelende dingen konden gaan gebeuren? Zouden ze bang geworden zijn? Bang, voor roddel en
loze praatjes? Bang dat hun jaarlijkse evenement (waarbij 'de ogen van de hele wereld' - toe maar
- op hun blommen gericht zijn) verziekt zou worden? Je weet maar nooit.
Bloemenhulde aan de Vrouw, hoe kom je erop?
Maar, verbijsterd als we zijn door zoveel originaliteit, gewonnen hebben we lekker toch!
 |
 |
 |
 |