VROUWEN TEGEN DE VERDRUKKING IN, De Bonte Was, Amsterdam 1979
81
Sis is my life
Moeder...
Elke maandagavond gaat ze, vaak met lood in haar schoenen. Onderweg, een beetje angstig
fietsend want: 'ze rijden zo hard tegenwoordig', regenkapje op haar wat uitgegroeide permanent,
prevelt ze zachtjes voor zich heen...
I live in a city, in a nice house. I live there wis my husband end sree of my childeren.
To childeren are married. I have foor grandchilderen.
My hele life heb ik hard geworkt, en wat have I now?
My husband looks down op me.
My childeren gebruiken me as a doormat.
My grandchilderen see ik never.
Now ik geen worries meer heb over money, weet ik niet how ik het moet gebruiken. (o, ja, How to
spend it).
My sister died.
I am sick van de overgang. (Hoe zou dat heten in het engels, dat durf ik niet aan de leraar te
vragen).
Hier drive ik now, op my old bycycle.
My light does not work, it's raining in my neck.
Bud every week go ik naar engelse les, because...
Sis is my life, and I will continue (goed hè) my English lessons.
It gives me the feeling that I am not as stupid as my husband thinks l am.
From now on I am a geëmancipeerde woman.
Fifty-six is not old.
It is young genoeg to start again, and that is what I am going to do.
You can see for Youself that I am doing better and better.
I can het aanbevelen to every Woman. Do it, don't be affraid to make mistakes.
Because it is your life...
 |
 |
 |
 |