VROUWEN TEGEN DE VERDRUKKING IN, De Bonte Was, Amsterdam 1979
83
tegenover mijn kinderen, mijn partner en mijn omgeving stond; maar ik was toch vooral opvoedster
van mijn kinderen en de vrouw van mijn man. Echt aan mijzelf gaan werken ben ik pas veel later
gaan doen en doe ik nog steeds. Daaraan hebben de dingen die ik nu verteld heb meegewerkt. In
de vrouwengroepen werden onderwerpen behandeld als het Marshall-plan, het vrij worden van
Indië als kolonie (de politionele akties), verkiezingsbijeenkomsten. Met de leesgroep behandelden
we o.a. ongehuwde zwangerschap. Wij lazen dan een boek daarover, bespraken dat, en nodigden
mevrouw Zeelenberg, raadslid van de gemeente Rotterdam, uit om over dat onderwerp te praten,
en samenvattend werd dan gezegd, aksepteer het toch als je dochter ongehuwd zwanger is en
laat haar vooral niet trouwen omdat het kind de naam van de vader moet hebben.
Er werd een poging ondernomen korting te krijgen op goede toneelvoorstellingen, lektuur voor
kinderen onder de loupe genomen (de strips kwamen er aan, daar werd voor gewaarschuwd) en
er werd geprobeerd onderling hulp te organiseren om in te springen als er een huisvrouw ziek
was. Wij kolporteerden een middag gezamenlijk met ons blad 'Wij Vrouwen' en dat gaf goede
kontakten.
Vanuit het vrouwenwerk heb ik een kursus 'organisatie en besturen' gevolgd. En dan, dat had nog
de meeste waarde voor je vorming, drie dagen op de Born met vrouwen uit het hele land. Daar
werd van alles besproken, de huisvrouw, de werkende vrouw, de vrouw en haar partner, de vrouw
in de veranderende maatschappij. Je kon er van gedachten wisselen met andere vrouwen,
daarnaast was je ook kreatief bezig.
De tegenwerking in het dorp tegen die linkse vrouwen bestond soms hierin dat de zaal als je daar
op het afgesproken uur kwam om de een of andere duistere reden niet beschikbaar was. Dan
maakte je als het weer het toeliet een grote wandeling met z'n allen of een huiskamerbijeenkomst
met veel zang en praten met elkaar.
Ik werk nu voor het tiende jaar bij de telefonische hulpdienst en zeven jaar namens het
humanistisch verbond als kontaktvrouw bij het landelijk centrum voor huwelijkskontakten. Behalve
als vrijwillige medewerkster werk ik bij de telefonische hulpdienst aan de werkgroep die zich
bezighoudt met het inhoudelijke werk bij de telefoon. Vooral het werken bij de telefoniese
hulpdienst heeft me veel bij mezelf doen ontdekken, door het bezig zijn met zoveel verschillend
leed en moeilijkheden. Ik merk dat in mijn omgeving en thuis en het wordt niet altijd in dank
afgenomen. Vooral mijn partner heeft er moeite mee en zegt dat ik de laatste twaalf jaar sterk
veranderd ben. Maar voor mij is er een zeker weten, dat deze voorgeschiedenis, zoals ik die heb
geprobeerd te vertellen, er mee te maken heeft, dat ik nu het gevoel heb, dat wat ik doe ikzelf ben
en dat geeft mij een vrij gevoel van binnen. Ook het me verdiepen in het feminisme heeft daaraan
bijgedragen.
 |
 |
 |
 |