De Bonte Was, VROUWENWERK, Amsterdam 1975
92
legd waren, en - niet te vergeten - onze schroom om andere
vrouwen te vragen en te bewegen om te schrijven en onze
eigen ongetraindheid moesten allemaal overwonnen worden.
Maar we leerden daar wel een heleboel van, zodat het tweede
boek er veel sneller was: 'Vrouwen over seksualiteit.' Een
heel nieuwe ervaring bij dit boek was dat wij en andere
vrouwen over seks gingen schrijven, waarbij onzekerheid en
angst voor herkenbaarheid een rol speelden, maar toen het
eenmaal op papier stond was er ook de opluchting van 'was
dat nou alles.'
Toen deze twee boeken er waren stortte bijna iedereen in.
Iedereen was leeg. Het is dan ook niet niets om al je kun-
nen om te buigen naar iets heel nieuws. De boeken waren
een sukses, dat wel. Maar stel je eens voor wat het betekent
om een paar weken nadat al dat stencilwerk is afgeleverd
weer tweeduizend exemplaren te moeten gaan maken. En onder-
tussen de bestellingen afhandelen: fakturen schrijven, boek-
jes in golfkarton, pakpapier en tenslotte een touwtje erom-
heen voor partikulieren of plakband voor de boekhandel. Stem-
pels erop. Dat werk is best een welkome afwisseling na al
dat gedenk en geschrijf, maar het moet wel elke week.
Om de lezeressen van onze boeken gelegenheid te geven over
hun eigen ervaringen te komen praten organiseerden we Bonte-
Was-Weekends. Het eerste was in april '75, het tweede in
mei en het derde in augustus. Die weekends gaven ons enerzijds
het gevoel dat het goed is wat wij doen, dat vrouwen echt
iets hebben aan onze boeken en aan de mogelijkheid die ze
krijgen om elkaar' te ontmoeten. Maar er moet wel een hele-
boel georganiseerd worden, en vaak worden we zelf flink on-
gelukkig van alle ellende die we op zo'n weekend te horen
krijgen.
Eind mei begin juni was er de Emancipade. We hebben een hele
tijd gedubd of we mee zouden doen. Uiteindelijk zijn we blij
dat we er geweest zijn: we hebben daar een gezellige stand
gehad waar vrouwen, vermoeid van alles wat hun aangeboden
was, even op verhaal konden komen. We hebben best veel boeken
verkocht (we hadden heel hoopvol tienduizend boeken laten off-
setten - de derde druk); en we konden steeds beter met elkaar
opschieten. We waren inmiddels uitgebreid tot tien Bonte Was-
vrouwen. Een van ons had een paar duizend ansichtkaarten met
feministiese grapjes gezeefdrukt, die grif verkocht werden
en aanleiding gaven tot leuke en heftige gesprekken.
Na de Emancipade moest er toch weer eens aan nieuwe boeken
gedacht worden. Om onszelf te dwingen daaraan te beginnen
 |
 |
 |
 |