VROUWEN TEGEN DE VERDRUKKING IN, De Bonte Was, Amsterdam 1979
30
Protestsong
Nee, nee, mijnheer, ik schrijf dat woord niet neer
Marie is nu wel wijs en doet 't niet meer
En u hoeft heus niet zo beduusd te kijken,
Nee, ik heb ook geen baan buiten de deur
Ik zie, U denkt: Wat is dat voor gezeur?
Als u aandachtig luistert zal dit blijken.
Ik ben Gezinshulp in mijn eigen huis
Ik ben all-round Verpleegster zonder kruis
Ik kan een rake diagnose stellen:
Is 't waterpokken, kinkhoest of de bof
Of was de laatste repetitie soms een sof?
Ik kan het in één oogopslag vertellen.
Ik ben de strijkmachien, de poetsmachien
Ik ben de zoek-es-op-ik-zie-het-niet-machien
Ik ben de afwas- en de droogmachien
Ik ben de broodsnij- en de broodinpakmachien
De koffiezet-, de pleeënboenmachien
En ik gebruik géén olie of benzine.
'k Ben Glazenwasser en 'De Wasserij'
Ik ben de Tuinman, 'k hou het netjes bij
Ik maai het gras per maand vier, vijf, zes keren
Geloof mij: Heel dit raderwerk staat stil
Wanneer mijn moede arm eens niet meer wil
Dan moet de hele troep misschien kreperen.
Ik ben gepromoveerd: Psychologie
Gewoon, aan huis kreeg ik de theorie
En de praktijk - dat was geen sinecure!
'k Geef toe: speciaal dit vak belast mij zwaar
Zeven frustraties in één tent - 't is waar
Dat ik dat soms maar moeizaam kan verduren.
Soms is het mij alsof ik angstig droom,
Want: 'k Ben óók Paedagoog, en Econoom
Ik ben de Schouder om op uit te huilen
Ik ben de Keeper. Ik vang alles op
En alle missers vallen op mijn kop
Nou, ik verzeker U: Dan heb ik grote builen!
'k Ben (Sta mij toe, dat ik nog verder ga)
Serveerster in een cafetaria
Zélf ben ik Kok, en kook met variatie
Ik ben de Werkster en de Keukenmeid
En 'k doe het góed - dit moet ik even kwijt -
Want niemand vindt dit eigenlijk een prestatie.
 |
 |
 |
 |