VROUWEN TEGEN DE VERDRUKKING IN, De Bonte Was, Amsterdam 1979
31
Je staat verbaasd, waar 'n mens nog tijd voor vindt!
Want ik kreeg ook zo nu en dan een kind.
Dan stond een ieder van 'Geluk' te kwelen
En 'k paste het weer in 't programma in
Want 'k werd de Babysitter en de Min
En iedere vrouw weet dit weer klaar te spelen.
Ik ben de Huiswerkcursus (onbetaald)
Dus heb ik al mijn talen opgehaald,
Want soms moet ik opeens een opstel maken.
Of 'k zet een vlotte spreekbeurt in elkaar,
na flink wat naslagwerk, dat is wel klaar,
Dát zijn dan mijn meer interessante taken.
En 's avonds laat (Ik ben dan echt wel moe)
Verwacht men dat ik nog een striptease doe
(Dát heb ik in een damesblad gelezen!)
Soms ben 'k nieuwsgierig of er dames zijn
Geslaagd, cum laude, juist in déze lijn...
En worden zij daarvoor dan ook geprezen?
Mijnheer, U wist dat al een hele poos:
Dat, wat men biedt voor niet is
WAARDE-loos
En kan men dus als Niets kwalificeren
Dat ons beroep niet telt is eigen schuld
Daar werd beslist iets anders ingevuld
Was men verplicht ons te salariëren!
U hoort het wel: Ik ben me goed bewust
Van de verantwoordelijkheid, die op mij rust
Ik ben Uniek, mijnheer, en nimmer te vervangen
Achter BEROEP: -- vul ik dus even in
Heel netjes: 'Manager van een gezin'
Inplaats van 'zonder' om mijn nek te hangen.
 |
 |
 |
 |