geschiedenis, verslagen, actieteksten Vrouwen Tegen Uitzetting, 1996-2002
11
Alem Desta, Amena Amiri, Ashwaq Al Zouboidy, Carla Brünott, Dativa Uwayezu, Elmira
Bagiryan; Eisa Simon; Farinaz Aryanfar; Florentine Mukasine; Hermine Linnebank; Louise
Antoinette Mukasine; Lysta Mukemba; Magadalène Yanjibi; Marijke Ekelschot; Marina Kudova;
Marjan Sax; Mieke Maassen; Nadia Jamel; Negeda Kumbi; Parvin; Parvin Shabazi; Radmila
Klinic; Regina Inarugo; Selma Cheragwandi; Sima Hagdari; Speciosa Nyirankuliza; Xavérine
Nyirajyambere; Yoséphine Abahujinkindi.
Vertier, toekomst en evaluatie
Hoe leuk het praten, het schrijven, de discussies - het 'echte werk'- ook waren, er werd ook
veel ander leuks georganiseerd. Zo trokken we te voet en per boot door Amsterdam, we
bezochten het van Gogh-museum en we gingen naar de Gay Parade of naar de markt.
Sommigen vrouwen gingen naar de film, naar een disco of naar het vrouwencafé. Een groot
aantal vrouwen sloeg aan het internetten en een paar bekwaamden zich in de moeilijke kunst
van het fietsen. Op zaterdagavond danste iedereen op muziek uit alle hoeken van de wereld.
Op die zaterdag, de vijfde dag van de Zomerschool, bespraken we de eerste versie van dit
verslag en de vraag wat met dit verslag te doen. Moesten we er een manifest van maken, dat
vertaald in verschillende talen gebruikt kon worden als discussiestuk voor andere vrouwelijke
vluchtelingen en voor Nederlandse vrouwen? Het antwoord was ja. De laatste ochtend werd
besteed aan evaluatie. Buiten een aantal opmerkingen over de lengte van het programma,
overheerste een enorme tevredenheid:
'Voor ons, en in het bijzonder voor de vrouwen die in AZC's wonen of hebben gewoond, was
het heel belangrijk om buiten de deur te komen, om in aanraking te komen met anderen
vrouwen en om onze ervaringen met hen te delen. Het was fantastisch om in een andere
omgeving te zijn en de schoonheid van een stad als Amsterdam te ontdekken. Het was ook
heerlijk om de vrijheid van de grote stad te voelen. Deze week was een actieve vakantie
omdat het zo'n prima combinatie van hard werken en vrije tijd was.'
'Het belangrijkste aspect van de hele week was dat wij allemaal vrouwen uit andere landen
hebben ontmoet, vrouwen van verschillende leeftijden en vrouwelijke vluchtelingen die allang
in Nederland wonen, en dat wij met hen ervaringen konden uitwisselen. We konden ook op
internationaal niveau specifiek ingaan op de rechten van vrouwen en andere onderwerpen.
We kregen in een week meer informatie over vrouwelijke vluchtelingen en over de landen
waar zij vandaan komen dan we ooit in zo'n korte tijd in boeken hadden kunnen vinden.'
De Zomerschool heeft ons de gelegenheid gegeven om uiting te geven aan onze gevoelens,
onze ideeën, problemen en ervaringen. Het is een steun voor ons om te weten dat er
anderen zijn met min of meer dezelfde droeve ervaringen. Als vluchteling heb je de neiging
om jezelf op te sluiten in je eigen problemen; een samenkomst als deze helpt om daar weer
uit te komen en je blik naar buiten te richten.'
'Voor vrouwen die in AZG's wonen en hebben gewoond, is het heel belangrijk om
Nederlandse vrouwen te ontmoeten. Het was goed om te zien dat de vrouwen die de week
organiseerden onze problemen goed begrepen. Het was alsof zij één van ons waren. Dit is
belangrijk omdat zovelen van ons vaak een vijandige houding van de kant van Nederlanders
ervaren. In de plaatsen waar wij wonen, worden we op straat en in winkels aangestaard. Dus
was het prettig om in contact te komen met vrouwen zoals wijzelf: verstandig, sterk en
hardwerkend. We hebben de hulp van vrijwilligsters van 'buiten', vrouwen die voor ons de
lunch klaarmaakten enzo, eveneens heel erg op prijs gesteld. We voelden ons daardoor heel
erg welkom. '
 |
 |
 |