Als je boeken over het italiaanse fascisme, het duitse nationaal-socialisme en over 'moderne'
varianten op beide leest, valt het altijd op dat wát vrouwen moeten doen, wát vrouwen zijn,
hoe mannen tegen vrouwen aankijken, allemaal varianten zijn op tema's, die ook in minder
verschrikkelijke tijden dan de tijden van fascistiese en totalitaire regiems, voor handen zijn.
De irrationaliteit is wat meer aangedikt; de haat wordt onverhulder geuit; de straffen worden
scherper geformuleerd; de 'verheerlijking' krijgt de meest idiote uitingsvormen, maar de
hoofdmededeling is en blijft dat vrouwen moeten doen wat haar door mannen is opgedragen.
Alleen wordt de plaats van de kerk, de staat, het kapitaal, tijdens een fascisties regiem
belichaamd door één man, de leider. Vrouwen worden niet als groep uitgemoord. Wel lopen
de legitimaties waaronder groepen vrouwen en mannen worden uitgemoord (joden, negers,
homoseksuelen, zigeuners,..) grotendeels parallel met de legitimaties waaronder vrouwen
worden uitgebuit en onderdrukt: het fascisme maakt ook voor zijn algemene ideologie aktief
gebruik van seksistiese elementen (dit i.t.t. de zogenaamde burgerlijke demokratie, die zich
legitimeert door een verwijzing naar de gelijkheid van alle mensen). Met andere woorden: het
fascisme legitimeert onderdrukking, uitbuiting én uitmoording vanuit zogenaamde
natuurlijke/biologiese inferioriteit of superioriteit (twee kanten van hetzelfde).
Konklusie
De overeenstemming tussen de teorie van Adriënne Rich en de fascistiese ideologie,
voorzover die zich uitdrukt in de 'verheerlijking' van de vrouw-als-natuur, moet voor de
vrouwenbeweging een waarschuwing zijn dat deze nieuwe teorie in feite volledig reaktionair
is. Gebruik makend van de seksuele revolutie jaagt Rich vrouwen onverbiddelijker dan ooit
tevoren in de geschiedenis gebeurd is, terug in de 'gevangenis van haar lichaam'.
De mate waarin Richachtige teorieën onder namen als 'lijfpolitiek' of 'seksuele politiek'
bijvoorbeeld via de Socialisties Feministiese Teksten van uitgeverij Sara allerlei vormen van
vrouwenonderwijs aan het binnen stromen zijn, vinden wij heel griezelig.
Wij hopen dat een rationele diskussie over deze trend degenen die dit soort teorieën
aanhangen tijdig tot bezinning kan brengen.
 |
 |
 |