VROUWEN TEGEN DE VERDRUKKING IN, De Bonte Was, Amsterdam 1979
41
Maar het was een smerige geschiedenis geweest, want die rotmeid die haar had verlinkt, was
zwanger geraakt van haar (natuurlijk getrouwde) baas en oma had na lang bedelen en klagen en
zeuren gezegd dat ze dat voor een paar wollen dekens uit de zaak van haar baas wel zou fiksen.
Die griet naar huis - uiteindelijk ook maar weer een arme sufferd, dat weet ik wel, maar ik kwam
haar naderhand vaak tegen in IJmuiden en bleef haar steeds erg vuil aankijken,want 't was MIJN
oma toevallig die ze verraden had of niet soms?! --, ligt daar in bed fiks te bloeden, dokter erbij én
de pastoor, rooms natuurlijk weer en ze hebben haar toen met hel en verdoemenis gedreigd als ze
niet zeggen zou wie dat kunstje geflikt had, want ze zaten als bloedhonden achter oma en d'r
rooie zonen aan hoor en ze viel door de mand en daar ging mijn grootmoeder weer voor schut...'t
Vreselijke onrechtvaardige voelde ik als meisje al erg aan, want waarom pakten ze de maker niet?
Afijn, als gezegd, 't is een lange weg naar vooruitgang...
O, niet alleen voor deze narigheid kwamen vrouwen daar over de vloer hoor, oma was ook erg
sterk in verjaardagen vieren bij haar thuis en dan maakte ze emmers met 'klodders', dat waren
vruchten op alkohol en dat was prachtig, dan waren er alweer allerlei vrouwen om haar daarmee
te helpen en ook met emmers advocaat, want dat maakte ze allemaal zelf en dan bleven ze maar
proeven en keuren overdag, of een dag tevoren en dan liepen daar vrouwen te lachen en te
giechelen, met rooie koontjes en ik mocht ook wel eens wat proeven en mijn ouders witheet, want
die waren van de blauwe knoop (want haar zonen waren weer veel radikaler dan hun moeder, dat
lag immers in het socialistische partijprogram, geen alkohol en helemaal niet voor de jeugd en niet
voor mensen in hun vruchtbare jaren, afijn, meer van dat soort dingen) en mijn vader ging
woedend naar zijn moeder en zo was er weer eens kift...
Ook pleegde ze niet alleen dingen om te zorgen dat er geen ongewenste kindertjes kwamen, nee,
ze hielp ze ook nog op de wereld en goed ook, als die arme mensen de 'juffrouw' niet konden
betalen - om van een dokter maar helemaal niet te spreken. En als die babies dan weer groter
waren kwamen ze die weer trots laten zien en oma weer helemaal vertederd - en had ze weer
mooi de gelegenheid ze te bewegen voortaan haar middelen te gebruiken!
En de voorbereidingen voor het jaarlijkse uitstapje met alleen haar kleinkinderen - meestal met de
Alkmaar packetboot van IJmuiden naar Amsterdam, naar de Artis. Een stunt hoor, waar wij
kinderen dol op waren en waar we maanden tevoren naar uitkeken. (Onze moeders waren er
helemaal niet gek van, want we kwamen vuil, misselijk gesnoept en doodmoe, edoch zeer voldaan
terug naar huis en ze hebben vaak getracht het niet door te laten gaan, maar dan riskeerden ze
wél een komplete kinderrevolutie). De grote tassen met van allerlei te eten en te drinken gingen
weer met hulpvaardige vrouwen gepaard en dat was een heel plezierige tijd van voorbereiding en
ze was wel zo link om dan een paar van die vrouwen mee te nemen (ze betaalde alles hoor, daar
zat ze niet mee) ,om de tassen te dragen, 'daar word ik een beetje te oud voor' en iedereen
genoot met volle teugen.
Enkele kernachtige uitspraken
Oma stierf toen ze tegen de tachtig liep en ze wist het. Helemaal op van de suiker, broze
gebroken beenderen, (de laatste jaren kwam ze alleen maar op straat in een rolstoel, toestand
hoor, want ze stond op d'r ponteneur en 't duurde een hele tijd voordat ze vond, dat ze knap voor
de dag kwam), een gaar gespoten vel van de insuline en ik vroeg haar of ze niet bang was om
dood te gaan, door alles wat ze geflikt had en ze keek me medelijdend en liefdevol aan en vroeg
honend: 'hé, zeker toch een klap van die roomse molen gehad niet?' - want ik had er ondertussen
een huwelijk met een paar kinderen tegenaan gegooid met een man van zeer katholieke huize -
'geloof mij nou maar, armoe en ellende lijden door al die arme vrouwen is echt niet wat onze lieve
heer bedoeld heeft hoor!'
'Je bent nu al haast een vrouw. Denk erom, dat ze van je lijf blijven voordat ze bij je blijven, want
mannen zijn van nature passanten en wij moeten maar zien dat we de kinderen groot krijgen. Zorg
voor een dak boven je hoofd en een voerzoeker.'
'De mens is het enige dier wat zich steeds heeft kunnen aanpassen, omdat we van die enge grote
hersens hebben, nou, laten we ze dan gebruiken. Maar 't zijn wel eerst de vrouwen geweest, die 't
nut van drastische geboortebeperking hebben ingezien en toegepast - vrouwen zijn verstandiger
dan mannen. -'
 |
 |
 |
 |