VROUWEN TEGEN DE VERDRUKKING IN, De Bonte Was, Amsterdam 1979
45
Er was eens een huisvrouw
Er was eens een huisvrouw
die graag wat anders wou.
Ze was zat van het poetsen, boenen en ramen zemen,
van de kleine en grote gezinsproblemen.
Zat van het altijd maar klaar staan en zorgen
voor het eten van morgen,
voor het bakken, braden en stoven,
voor het doen van de slaapkamer boven.
Altijd een luisterend oor,
vond ze zelf nergens gehoor
als ze sprak over de rechten van de vrouw.
Dan vroeg men haar wat ze eigenlijk wou,
moest ze niet dankbaar zijn, man, kinderen, mooi huis,
nee men vond haar ideeën niet pluis.
Haar man sloeg met de deuren,
ze moest ophouden met zeuren.
Ten einde raad ging ze met haar huisarts praten
maar dat zou haar ook al niet baten.
Hij sprak wat vaag over het huisvrouwensyndroom,
ze kreeg wat pillen en een fles broom
en de wijze raad om niet meer zo tobberig te zijn,
ze moest maar bejaarden en zieken gaan helpen, dat was fijn.
Maar dat was het niet wat ze zocht,
ze voelde zich verdrietig en bekocht.
Uiteindelijk nam ze een moedig besluit
en ging er eens helemaal tussenuit.
Dat ging natuurlijk niet zonder hindernissen
maar ze wilde nu eens zelf beslissen.
Haar man en kinderen konden haar niet volgen
en waren dan ook zeer verbolgen.
Drie dagen praten en lachen met andere vrouwen,
allemaal, niet zonder pijn, losgerukt uit hun huishouwen.
Hier kreeg ze weer moed om verder te gaan,
ze voelde zich begrepen en niet langer alleen staan.
Eenmaal naar haar gezin teruggekeerd
ging ze werken met wat ze in die dagen had geleerd.
Dat ging natuurlijk niet zonder moeilijkheden en pijn,
ze hadden allemaal moeite met haar anders zijn.
Toch ging ze door om in haar gezin en daarbuiten iets goeds op te bouwen
maar dat kon ze alleen maar als ze gesteund werd door andere vrouwen.
Dit was het verhaal van een gewone huisvrouw
die graag eens iets anders wou
en die met vallen en opstaan
er met andere medestrijdsters mee door wil gaan.
 |
 |
 |
 |