VROUWEN TEGEN DE VERDRUKKING IN, De Bonte Was, Amsterdam 1979
67
Mijn zoons
en toen ik het echt niet meer houwen kon
heb ik ze zonder pardon
het raam uitgegooid
alle zes
een zat er klem
maar ook hem
heb ik een flinke duw gegeven
want daar trap ik niet in
snel heb ik het raam dichtgedaan
voordat ze op zouden staan
om terug te klauteren
je weet maar nooit
 |
 |
 |
 |