VROUWEN TEGEN DE VERDRUKKING IN, De Bonte Was, Amsterdam 1979
63
Scheiding
Ze wisten niet, dat zij was weggegaan
Daar men haar zorgend door het huis zag dwalen
Ze reikte hen nog de gevulde schalen
Maar zag hen met een lege glimlach aan
Ze sprak niet meer - wel had ze stilgestaan
Bij de oude kist met haar herinneringen
Een lelijk ding, het zwarte hout vol kringen
Maar met een kleed erover zal 't wel gaan.
Nu loopt ze in een lange groene laan
Met wind en vogels voor zich heen te zingen
Gevlucht, ontsnapt aan al dat grauwe, vale
Ze ziet en voelt de zon voor hij gaat dalen
Heeft zich bevrijd van dat wat haar wou dwingen
Ze zal het roepen achter zich weerstaan.
 |
 |
 |
 |