De Bonte Was, VROUWENWERK, Amsterdam 1975
55
'Oh, mmm, en verwacht U dan niet dat U over een poosje
kinderen wilt hebben?'
'Ik heb negen jaar gestudeerd en wil graag tenminste negen
jaar werken'
'Weet U dat heel zeker?'
Vorige week werd er bij een sollicitatiegesprek helemaal
niet over mijn vrouwzijn gerept. Vervelend, had hij nou
geen belangstelling voor mij of kon het hem echt niets
schelen?
Verder moest ik nog aan opmerkingen slikken:
'U bent wel een groot risiko. We investeren veel in onze
medewerkers en hebben niet graag dat ze na een paar jaar
weggaan als ze net goed en wel ingewerkt zijn.'
'U wilt graag een funktie in het uitvoerend personeels-
werk, ik persoonlijk heb geen bezwaar tegen vrouwen. Maar
de mensen uit de fabriek klappen waarschijnlijk dicht bij
een gesprek met U. Een staffunktie lijkt me geschikter.'
'Klanten motten geen vrouwen.'
En de ergste:
'U wilt een leuk baantje voor een paar jaar.'
Verdomme, dit kreeg ik te horen nadat ik in een vorig
gesprek m'n hele karriëre had uitgestippeld kompleet met
verwachtingen voor parttimewerk over tien jaar en hoe ik
dat dacht te bereiken.
BIJ DE POLITIE
Ik werk bij de politie als agente in de straatdienst. Dit
houdt in dat ik in de witte VW's rijd door Amsterdam. Zo-
wel overdag als 's nachts doe ik alle voorkomende werkzaam-
heden. Om deze baan te krijgen moet je als man een middel-
bare schoolopleiding hebben gehad, of, wanneer je 21 bent,
volstaat een goede algemene ontwikkeling. Als vrouw is zon-
der meer een middelbare schoolopleiding verplicht. Je maakt
wel een schriftelijke test die voor man en vrouw gelijk is.
Dan volgt er een gesprek met een groep heren, een soort
beoordelingsgroep, waar mij, bij m'n sollicitatie, op het
hart werd gedrukt dat je als vrouw ging vereenzamen in deze
stad (Amsterdam) als je niet uitkeek, en dat, waarvoor men
het bangst was, je ging verruwen in het korps, door de
invloed van de mannelijke kollega's.
Dan volgt er 'n paar jaar politie-opleidingsschool, 't is
'n internaat. Iedereen moet in principe intern zijn, maar
voor sommige mannen maakt men een uitzondering, omdat het
internaat toevallig vol is. Voor vrouwen echter kan geen
uitzondering gemaakt worden want de direkteur voelt zich
persoonlijk verantwoordelijk voor het wel en wee van de
dames en voelt tevens de last die hem door ouders hiermee
 |
 |
 |
 |