De Bonte Was, FEMINIST 2, Amsterdam 1977
31
Vrijen moet,
vrijen doet je goed
Zo dat was nummer 26 en nou houd ik ermee op want ik krijg een lamme hand.
Jammer dat ik het niet links kan. De 11e en 17e keer waren het lekkerst. Toch een
goed idee zo'n masturbatieklup. Gerda kan het nog steeds niet, zal wel aan d'r
opvoeding liggen. Zal ik nou wel of niet aan die open kampioenschappen meedoen?
Volgende keer doen we fantasieën. We moesten dat boek lezen van Nancy Friday.
Eerlijk gezegd vond ik het doodeng. Ik begrijp niet waar die vrouwen het vandaan
halen. Ik denk nooit iets. Ja, vroeger met Herman toen dacht ik wel eens ik wou dat het
een ander was, misschien was het dan leuk. Maar ja, dat dacht ik bij Wim en Henk en
Peter ook en het maakte niets uit. Leuk was het niet en werd het ook niet. Die vrouwen
uit dat boek vinden het vast ook niet leuk maar waarom ze dan van die griezelige
dingen gaan verzinnen. Je blijft natuurlijk wel goed stil liggen als er zo'n hele
indianenstam door je hoofd banjert. Dan banjeren vind ik nog daar aan toe maar al dat
geweld! Al die vrouwen fantaseren bijna dat ze verkracht worden. Door de buurman,
vastgebonden aan een boom, geblinddoekt op een operatietafel, door jan en alleman.
Het is nauwelijks te geloven. Volgens mij willen die vrouwen allemaal dood, zijn ze
hartstikke ongelukkig. Anders verzin je toch niet zoiets. Bij hun man hebben ze het in
ieder geval helemaal niet prettig denk ik, Anders verzin je er toch niet zulke griezels bij!
In Duitsland schijnen ook een heleboel zulke vrouwen rond te lopen, met van die
fantasieën. In Emma las ik tenminste dezelfde verhalen. In het duits lijkt het allemaal
nog veel erger. Ik vraag me wel af waarom ze in zo'n boek en in zo'n blad er niet
bijzetten waarom al die vrouwen zulke dingen verzinnen. Ze drukken het maar alsof het
de gewoonste zaak van de wereld is. Als dat zo is dan moesten ze er maar eens wat
aan gaan doen.
Op die masturbatieklup ben ik trouwens niet gegaan omdat ik het niet kon. Ik wou er
gewoon wat meer over weten. Eigenlijk was het zo dat ik het wel kon maar dat ik dacht
ik geloof niet dat ik voel wat ik hoor te voelen. Je las zo vaak dat er van alles in je lijf
begon te trekken en te golven als je klaarkwam en dat je een stijve nek kreeg of zoiets
en overal vlekken. En koorts en vreselijke grote borsten of waren het nou juist kleine?
Nou en ik vond het gewoon wel lekker dat klaarkomen en ik voelde ook wel vaag iets in
de verte wat anders was dan anders maar niet dat hele erge. Nu hebben ze op die klup
wel verteld dat we onderdrukt zijn en dat we daarom niet alles voelen wat we zouden
kunnen voelen, maar ja ik maak me er verder toch maar niet meer zo druk om; er zijn
nog een paar vrouwen die het zo wel best vinden. Die vrouwen zeggen trouwens ook
dat ze het maar onzin vinden om te oefenen om zo vaak achter elkaar klaar te komen.
Maar de leiding zei dat het juist zo bijzonder was dat vrouwen dat nu wel konden en
mannen niet en dat dat heel belangrijk was voor de nieuwe vrouwenkultuur of zoiets. Ik
begreep het allemaal niet zo goed en een van die andere vrouwen zei dat ze toch ook
niet 30 tompoezen ging eten omdat haar man aan 1 moorkop genoeg had. Ze hebben
er in ieder geval een hele tijd over gepraat. Maar ik dacht ik ga het lekker toch een keer
proberen hoewel ik er wel wat in vond zitten in dat verhaal met die gebakjes.
Wat ik wel erg vind is dat sommige vrouwen gestuurd zijn door hun man. Zoals die
Gerda waar ik het over had. Ze zegt dat haar man een boek gelezen heeft van ene
Shere Hite en dat daarin staat dat een heleboel vrouwen vrijen met hun man best leuk
vinden als ze zichzelf ook zo'n beetje bevredigen. Niet dat Gerda niet oefent hoor.
Maar ze zegt dat haar man telkens roept 'Zal ik je huiswerk eens overhoren?' en dan
heeft ze al geen zin meer. Ze zeurt trouwens wel veel over die man. Niet dat ik hem
 |
 |
 |
 |