De Bonte Was, VROUWENWERK, Amsterdam 1975
61
TIJDSBEELD
Ik ben twee maanden weggeweest. Voor me ligt een stapeltje
krantenknipsels die een goedwillende voor me heeft verza-
meld tijdens mijn afwezigheid. Ik moet toch op de hoogte
blijven, nietwaar, en ik heb zo'n tijd niets gedaan, dus
ik begin nogal opgewekt erin te lezen. De eerste is al
direkt raak: 'Hartstichting waarschuwt werkende vrouw.'
Dat is aardig, klinkt menselijk. Genoemde stichting heeft
de vrouw een belangrijke taak toebedacht, opvangen en
verzorgen van de man na hartaanval, en organiseert hier-
voor zelfs speciale kursussen. Maar de stichting doet meer:
ze heeft zich zelfs afgevraagd of de vrouw misschien ook
met deze ziekte te kampen heeft. Want roken, spanningen en
een zittend leven, dat heeft funeste gevolgen. Dus mogen
vrouwen van de stichting best gaan werken, dat verlicht
meteen de financiële zorgen van de man (dus minder kans
op zijn hartinfarkt), en zij houdt er een aardige ontplooi-
ing aan over. Natuurlijk betekent dat een dubbele belasting
voor de vrouw: baan binnen- en buitenshuis. De stichting is
een menslievende instelling dus geeft zij de vrouw ook raad:
wees bewust van het verhoogde risiko, zorg voor voldoende
ontspanning, denk aan de noodzakelijke vrije tijd en neem
het beroepsleven toch vooral niet te zwaar op.
Volgende kop. Steeds meer vrouwen werkeloos. Wat een on-
dragelijke toestand is omdat het een teken van ongelijke
behandeling is van de vrouw. Werkgevers vinden het te
riskant om vrouwen in dienst te nemen: ze trouwt toch of
ze denkt aan haar gezin. Werkende vrouwen stoten mannen
het brood uit de mond. Dit bericht eindigt met een pracht-
oplossing voor al deze ellende: nodig is een uitbreiding
van de aanvullende werken naar sektoren waar ook vrouwen
ervan profiteren. Her-, om- en bijscholingsprogramma's
zullen daaraan moeten worden aangepast. Gelukkig heeft
minister Boersma het goed met ons voor. Er komen meer
aanvullende werken voor vrouwen, dat belooft ie aan so-
ciale zaken, we kunnen wel wat verwachten op dat punt.
Verder lezend wordt me duidelijk wat we kunnen verwachten:
'parttimewerk wordt nog te veel met vrouwen geïdentificeerd.
Inderdaad kunnen ook mannen parttime werken.' Voor wie zijn
die aanvullende werken nu eigenlijk bedoeld?
En dan zijn er nog veel te weinig vrouwen aan de top, dat is
natuurlijk niet zoals het hoort. Wordt hier dan niet een
kursus voor gegeven? Nee, kennelijk is die nog niet uitge-
vonden, nog even geduld dus, wel is de werkzaamheid van
vrouwen in een dienstverlenende funktie in partikuliere
huishoudens achteruit gegaan. Dat waren dan zeker die top-
funkties!
Ik voel me onrustig worden, nou, dat hoeft niet want de vak-
 |
 |
 |
 |