Navigation bar
  Print document Start Previous page
 72 of 95 
Next page End 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77  

De Bonte Was,  VROUWENWERK, Amsterdam 1975
72
Verzet en alternatieven
Verdeel-en-heers en solidariteit
Als vrouwen buitenshuis werken in plaats van uitsluitend voor één man vechten ze op twee
fronten: ze vechten tegen hun uitbuiting als vrouw, de verzorgende taak, en ze vechten tegen
de uitbuiting door het werk zelf. Misschien leveren ze dat eerste gevecht ook nog op twee
fronten: op het werk, en thuis. Want als ze een gezin willen hebben – in onze samenleving
nog steeds de enige algemeen erkende vorm van intiem menselijk kontakt - wacht na het werk
nog het huishouden.
Op het werk worden alle vrouwen onderdrukt door alle mensen die boven hen staan en -
omdat vrouwen meestal ondergeschikte banen hebben - dat zijn er heel wat. Die uitbuiting is
in onze samenleving heel goed georganiseerd, en wel op een manier die niemand meer
helemaal kan overzien: het gaat om zo te zeggen vanzelf.
Want de mannen zijn verdeeld in twee klassen: degenen die de produktiemiddelen (fabrieken,
grond) bezitten, en degenen die alleen hun arbeidskracht hebben om te verkopen. Deze
scheiding loopt vrijwel parallel met die tussen rijke en arme mannen en is des te
onherroepelijker geworden omdat de arme mensen die vroeger nog wel een stukje grond
hadden waarop ze wat voor zichzelf konden verbouwen, tegenwoordig afhankelijk van een
werk'gever' zijn. Die werkgever betaalt natuurlijk zo min mogelijk om de winst op het
produkt dat zijn mijnen of fabrieken leveren, zo groot mogelijk te maken, want van die winst
moet hij weer nieuwe machines kopen ('investeren'), anders wordt hij door zijn konkurrenten
die betere machines hebben en dus de prijzen van hun produkt kunnen verlagen, onder de
voet gelopen. De werkgever kan zijn winst ook vergroten door de werk'nemers' steeds harder
te laten werken. Als de werknemers zich verzetten, minder willen werken en hogere lonen
eisen, zeggen de werkgevers dat ze de konkurrentie niet meer kunnen volhouden, dat hun
bedrijf niet meer rendabel (=winstgevend) is, en dreigen met sluiting. Dan worden de
werknemers werkelozen. Om te voorkomen dat ze uit woede de fabrieken in brand steken
krijgen ze dan tegenwoordig een uitkering, waarvoor ze al die tijd dat ze gewerkt hebben zelf
gespaard hebben door premie te betalen.
http://www.purepage.com Previous page Top Next page