De Bonte Was, VROUWENWERK, Amsterdam 1975
9
HOU JE DAN NIET VAN DIE JONGEN?
Op een dag zat ik te blokken op mijn huiswerk van de avond-
school. Opeens zei mijn moeder: 'Wat zit je toch te blokken
voor die kursus , hou je dan niet van die jongen?'
Verbaasd antwoordde ik: 'Natuurlijk wel, hoezo?' 'Maar als je
vaste verkering hebt dan hoef je toch niet te studeren, dan ga
je toch trouwen!' Ik zag dat niet zo in, maar bij onze
verloving gaf ik mijn studie wel op!
Misschien niet eens zo raar, want vroeger was je zo kort moge-
lijk verloofd en na het trouwen kreeg je zo gauw mogelijk een
kind. Je had toen toch geen tijd voor jarenlange studies. Bo-
vendien namen de werkgevers weinig gehuwde vrouwen in dienst.
Het leek er dus inderdaad op dat je moest kiezen tussen
carrière en gezin. Maar kiezen als je beide wilt is een hard
gelag.
EINDEXAMEN
Een paar weken voor m'n eindexamen werd ik bij de rector
geroepen. Ik zou Nederlands gaan studeren in Amsterdam.
'Zou je wel naar Amsterdam gaan? Er gebeurt daar zoveel
vreemds en voor een meisje is het toch veel beter om naar
Leiden of Utrecht te gaan!'
Ik legde uit dat Amsterdam me juist aantrok omdat daar ten-
minste wat gebeurde en ook omdat het studieprogramma er een
stuk beter was dan elders.
'Nou goed dan, maar nog iets anders: zou je wel Néderlands
gaan studeren? Je weet, de universiteit is het grootste hu-
welijksbureau van het land. Je zult dus wel gauw trouwen. Het
lijkt me dan ook veel beter voor je dat je Rechten gaat stude-
ren. Daar kan je mee ophouden als je kinderen krijgt, en het
prettige is dat je waar je opgehouden bent weer verder kunt
als de kinderen groot zijn.Met andere studies zit je zo vast!'
DAT VAN DIE ZANG, DAT WAS TOCH MAAR EEN GRAPJE?
14 Jaar: Wat een leeftijd voor een meisje, de idealen die je
dan nog hebt: of zou moeten hebben, want het ligt er geloof ik
wel aan uit welk milieu je komt, zelf had ik daar niet zoveel
over te denken, wat mijn idealen zouden zijn, want er werd
voor mij beslist , niks leren, flauwe kul, meiden moeten wer-
ken, moest ik vroeger ook, zei m'n moeder en toen ik 14 jaar
werd, koffertje en de wijde wereld in. Nou daar sta je dan,
God wat nou, nou meid werken, wat anders, weet je veel? Daar
ga je dan de grote stad in, voor dag en nacht in betrekking.
Nu je weet gelijk de eerste dag de beste wat het is meisje te
zijn. Mevrouw verlangt veel werk, in de keuken eten in je
 |
 |
 |
 |