MISDADEN TEGEN DE VROUW
, Tribunaal Brussel 1976. Diana Russell & Nicole Van de Ven, 1977
Nederlandse vertaling, De Bonte Was, Amsterdam 1977
151
De getuigenissen over vervolging van lesbiese vrouwen waren gepland aan het eind van het
Tribunaal, maar ze wilden niet tot het laatste moment onzichtbaar blijven. Ze wilden dat iedereen
in de grote zaal zich realiseerde dat er zeer veel lesbiese vrouwen op het Tribunaal waren, dat ze
hadden geleden onder veel van de misdaden die al waren besproken en dat er een boel energie
van lesbiese vrouwen in het organiseren van het Tribunaal zat.
De lesbiese demonstratie had een vriendelijk karakter. Hij is later door sommige vrouwen verward
met een andere niet geplande gebeurtenis. Nadat een vrouw van de lesbiese groep een tamelijk
lange verklaring had voorgelezen over de onderdrukking van lesbiese vrouwen (die als getuigenis
is opgenomen in dit boek) nam een Franse vrouw, Annie, de mikrofoon over en begon te spreken
over machtsmisbruik binnen de Franse vrouwenbeweging. Wat ze zei had niets te maken met de
vervolging van lesbiese vrouwen, noch met verkrachting (het onderwerp dat voor de
zaterdagavond gepland was). Dat ze er op stond uit te praten veroorzaakte veel deining in de zaal.
Om een rapport dat door een paar Engelse vrouwen geschreven werd te citeren: 'De struktuur van
de konferentie had een radikale verandering ondergaan'. Op de vierde dag was er een situatie
ontstaan 'waarin de meeste georganiseerde groepen die het gevoel hadden dat ze iets belangrijks
te zeggen hadden, de voortgang van de bijeenkomst in handen namen, zodat de macht in feite
van de kommissie naar de zaal verplaatst was.'Het wonderlijke was, dat de meeste vrouwen die
met een voorbereide verklaring waren gekomen konden spreken, hoewel dit betekende dat de
getuigenissen tot maandag duurden, de dag die bedoeld was om ons op oplossingen en
strategieën te koncentreren.
 |
 |
 |
 |