De Bonte Was, MOEDERBOEK, Amsterdam 1976, feministiese uitgeverij de Bonte Was
61
Arm en rijk
hun strijd - onze strijd -
internationale solidariteit!
jij, die voortdurend honger lijdt
hoe kun je ooit begrijpen dat ik huil
van eenzaamheid?
jij, die machteloos toeziet hoe je kind krepeert
hoe kun je ooit begrijpen dat de groei
van mijn kind mij bezeert?
jij die er bij stond toen je lief
gemarteld werd en gevangen gezet
hoe kun je ooit begrijpen dat ik niet slaap
om een verwijdering in bed?
jij, die van voren en achteren werd verkracht
hoe kun je ooit begrijpen dat ik
het neuken zonder meer veracht?
jij, die werkelijk en gruwelijk lijdt -
hoe kan ik weten of ik wel spreek
van èchte solidariteit?²
Arme en rijke moeders
In Nederland krijgen vrouwen tegenwoordig niet meer zoveel kinderen.
Gemiddeld twee. Deze situatie bestaat nog maar heel kort, zeg maar
vijftig jaar, en is een gevolg van de welvaart. Vóór die vijftig jaar was het
leven van de meeste moeders hier bijna hetzelfde als nu het leven van
moeders in de ontwikkelingslanden: kontinu baren-zogen-baren-zogen
tot de dood erop volgt, of - zelden - tot je te oud bent geworden.
Ons moderne moederschap is werkelijk iets heel bijzonders. Het is uniek
in de geschiedenis. Want wij mogen onze kinderen houden. Een kind
dat sterft is een uitzondering geworden. We denken nauwelijks aan die
mogelijkheid.
Maar stel je even voor hoe het leven van moeders de hele geschiedenis
door altijd is geweest en hoe het voor tweederde van de vrouwen nog is:
je kinderen ondervoed, bij elke epidemie sterven er een paar en jijzelf
loopt bij elke zwangerschap de kans aan de kraamvrouwenkoorts te
sterven.
Je vraagt je af waarom onze medemoeders ginds dit lijden van zichzelf
en hun kinderen niet beperken door dan maar niet zoveel kinderen te
krijgen. Tenslotte worden in verschillende ontwikkelingslanden voor-
behoedsmiddelen door de regering beschikbaar gesteld.
Het antwoord is dat ze kinderen moeten krijgen omdat er kinderen
dood gaan: als reserve, want hoe meer kinderen je hebt hoe meer kans
je hebt dat je op den duur een paar volwassen geworden kinderen
overhoudt. Want het is in de arme landen verschrikkelijk belangrijk om
2
'hun strijd –onze strijd' is ogenomen in Ria Giskes-Pieters, Alleen maar het gevoel
van leven, Amsterdam 1977, de Bonte Was
 |
 |
 |
 |