De Bonte Was, VROUWEN OVER HULP BIJ ZIEKTE EN PROBLEMEN, Amsterdam 1978
10
Waarom vrouwen hulp vragen
Je kunt hulp vragen voor bepaalde dingen die je niet zelf kunt, of meer in het algemeen omdat je
niet meer weet wat je moet doen. In beide gevallen kom je, of je wilt of niet, in een soort
warwinkel terecht, waar wat je wilde nog maar een klein deeltje van vormt of waarin het soms
helemaal verdwenen is: het hele hulpverleningsapparaat met al zijn bedoelingen en
eigenaardigheden. Als je hulp vroeg voor een bepaalde moeilijkheid heb je nog een redelijke
kans om je uit de warwinkel te ontwarren: je kan ontdekken dat je niet gekregen hebt wat je
gevraagd hebt of dat je er iets bij gekregen had wat je niet wilde. Bijvoorbeeld: als je de pil
vraagt weet je of je hem krijgt of niet. Tenminste, dat lijkt zo. Je moet beginnen erop te
vertrouwen dat er inderdaad 'de pil' zit onder die plastic dopjes, en niet suiker of vitamine C.
Maar dan: heb je inderdaad de goede pil gekregen? Er bestaan zoveel soorten.
En als je dan hoofdpijn krijgt of iets anders, wat gebeurt er dan? Kom je dan weer hulp vragen,
tot je de goede hebt, - als die al bestaat? Want dan kom je in de volgende schaal van hulp: je
vraagt van hoofdpijn –
of vermoeidheid, of depressiviteit, of noem maar wat, - afgeholpen te
worden. Dan komt de warwinkel al wat dichterbij.
Als je de pil vraagt word je gekonfronteerd met de privé-opvattingen over voortplanting en
seksualiteit van je huisdokter én de opvattingen die hij door zijn funktie vertegenwoordigt: zijn
opleiding, zijn geloof, zijn beroepsorganisatie, vroeger zelfs het ziekenfonds, en wat daar
allemaal achter zit. Als je met hoofdpijn, vermoeidheid of depressiviteit komt krijg je te maken
met ál zijn opvattingen over De Vrouw. Een gelukkige omstandigheid is echter, dat hij
vermoedelijk niet meer dan drie minuten tijd voor je heeft, en dat hij daarin niet al die
opvattingen kan gaan uitleven. De kans is dus het grootste dat je terecht komt in de stereotype
opvattingen, dat hoofdpijn/vermoeidheid/depressiviteit/ pijn in de rug, vul maar in, gebruikelijke
vrouwenklachten zijn, waar niets aan te doen is. Je krijgt dan een medicijn en enige
bemoedigende woorden. (Hij denkt vermoedelijk dat je zeurt, maar de meeste dokters zullen het
 |
 |
 |
 |