De Bonte Was, MOEDERBOEK, Amsterdam 1976, feministiese uitgeverij de Bonte Was
18
Voederschap - monsterschap
In deze tekening hebben we het moederschap ondergebracht. Je kan hem
zien als een soort ganzenbord. Je begint bij voeding, en moet dan een weg
afleggen. Die weg heeft geen eindpunt. Met moederschap kun je geen pot
winnen. Moederschap houdt nooit meer op. Je moet die weg steeds maar
door afleggen: van voeding naar frustratie, van frustratie naar monsterschap,
van monsterschap naar schuldgevoel, en vandaar weer naar voeding,
enzovoort.
Moederschap begint met voeding. Zo gauw je zwanger raakt gaat je
lichaam, of je wilt of niet, aan het voeden en opbouwen, tot je in een
tijdsbestek van slechts negen maanden zeven pond perfekt georgani-
seerd leven produseert: een buitengewone prestatie die je lichamelijk,
geestelijk en sociaal ongerief en ook veel energie kost.
Is het kind er, dan ga je door met voeden. Letterlijk: zogen, en figuur-
lijk: verschonen, knuffelen, enz. kortom verzorgen, maar bovendien nog
emotioneel verzorgen: geruststellen, dingen uitleggen, nare dingen ver-
zachten. .
Veel moeders gaan zich nadat ze een tijd gevoed hebben, onprettig
voelen: ze zijn de hele dag bezig met het kind, komen niet aan zichzelf
toe, er is verwijdering met hun man ontstaan, het kind blijkt geen pop
of teddybeer te zijn. Het blijkt niet alleen goede, maar ook slechte en
ergerlijke eigenschappen te hebben. Je kunt je ineens voorstellen dat het
een tegendraadse puber zal zijn.
Moeders kunnen op een gegeven moment het gevoel krijgen dat ze van
het kind minder terugkrijgen dan ze er in stoppen. Deze en dergelijke
gevoelens en ervaringen maken dat ze zich leeggezogen voelen. En onge-
merkt zijn ze een plaatsje verder geschoven op het Moeder de Ganzen-
bord.
 |
 |
 |
 |