De Bonte Was, MOEDERBOEK, Amsterdam 1976, feministiese uitgeverij de Bonte Was
31
In die tijd begonnen mijn dromen. In de ene speelde ik de rol van de
heldin die alles kon en durfde, in de andere was ik het meisje dat ik ook
wel wilde zijn, lief, zacht, mooi, waarop alle leuke jongens verliefd
werden.
Ik zit nu twee avonden per week op de sociale akademie, de vakken in
het eerste jaar zijn vrijwel allemaal theoretiese, en daarom moet ik thuis
flink studeren. Na zoveel jaren gewend te zijn om niets te moeten en
het toch de hele dag druk te hebben, merk je hoe lui je geest is gewor-
den en hoe moeilijk het is je dag weer ekonomies in te delen. Ik heb
moeite om me te koncentreren en af en toe om m'n motivatie vast te
houden, omdat m'n leventje eerst toch wel gemakkelijk was. Maar aan
de andere kant is het een heerlijk gevoel weer met iets wezenlijks bezig
te zijn, je hersenen weer te gebruiken en het vooruitzicht dat je straks
weer iets met je kapaciteiten kunt doen. .
Mijn dagindeling wordt bepaald door Marieke, de tijd waarop zij naar
school is kan ik studeren, de tijd waarin ze niet naar school is - met
inbegrip van de vakanties - kom ik daar moeilijk toe omdat ik ieder
moment gestoord word. Het weten alleen dat ze steeds alleen of met
andere kinderen binnen kan stormen om iets te vragen of om binnen te
spelen maakt dat ik me niet goed kan konsentreren.
Nu gaat dit allemaal nog wel maar in september moet ik anderhalve dag
per week naar de akademie en part-time gaan werken en dan beginnen de
moeilijkheden.
- Marieke kan niet overblijven op school omdat het personeel daar van
mening is dat kleuters hun moeders nodig hebben tussen de middag
- Piets baan laat niet toe dat hij minder gaat werken
- Bij het zoeken naar een baan die ik moet hebben om m'n studie af te
mogen maken heb ik omdat ik een kind heb minder kansen dan anderen.
- Wat moet ik doen als Marieke ziek is en in de schoolvakanties.
De enige oplossing is iemand tegen betaling in huis te nemen om voor
Marieke te zorgen. En met die oplossing ben ik niet zo gelukkig omdat
je niets echt oplost, maar alleen het probleem verschuift.
Ik heb dit stukje niet geschreven om eens lekker te kunnen kankeren.
Maar waar ik tegen in opstand kom is de vorm en de inhoud die we
geven aan het vader- en moederschap. Van het vaderschap hebben we
een soort vrijetijdsbesteding gemaakt en van het moederschap een
'heilige' levenstaak voor iedere vrouw (een vrouw die geen kinderen
heeft of niet getrouwd is wordt nog steeds vaak zielig gevonden en een
vrouw die niet opgaat in haar moederzijn wordt vaak bekritiseerd als
geen goede moeder). Ik zou graag willen dat we hier met elkaar iets aan
zouden kunnen doen, en dat het ons mogelijk gemaakt wordt dit te
veranderen.
Want in je eentje vecht je tegen de bierkaai, je verliest eindeloos veel
kostbare energie door op te boksen tegen vooroordelen, kritiek en
organisatoriese moeilijkheden en daar kun je goed op afknappen en dan
krijg je ontevreden moeders en dat zijn zeker geen goede moeders.
ZWANGERSCHAP
Ik ben voor het eerst zwanger. Het woord beduidt al dat ik iets in m'n
lijf draag. Ik voel niets. Toch moet er nu wat in zitten, dat wordt me
duidelijk bij het eerste onderzoek. Een deel van mij wordt aan een soort
ritueel onderworpen, een paar handen tasten me van buiten en van
binnen af. Er worden metingen verricht, aantekeningen gemaakt. Aan
het eind van de handelingen krijg ik precies te horen wanneer het kind
 |
 |
 |
 |