BRIEVEN VAN CALAMITY JANE AAN HAAR DOCHTER
©Shameless hussy press, 1976
©Nederl. vertaling Feministiese uitg. De Bonte Was 1977
12
zei Mijn moeder is dood. Ze is al heel lang dood.
Dat was Moeder Helen O'Neil' en ik zei 'O, juist' en
toen heb ik je heel stevig tegen me aan gedrukt
Janey en heel even was het alsof ik weer samen met
jou terug was in die verschrikkelijke hartverscheu-
rende dagen in Yellow Stone Valley met een leven
zonder je eigen Vader in het vooruitzicht een duis-
tere en tragische toekomst voor jou lieveling. Toen
kwam je Vader Jim. Ik weet dat God hem mij ge-
stuurd heeft en daar zat ik in Omaha en keek naar
de trein die jou mee nam en toen kwam die brief
van Helen O'Neil en ik las dat je voor altijd uit mijn
leven verdwenen was want ze waren naar Engeland
vertrokken. Ik dacht dat dat het einde was en dat
ik je nooit meer zou zien en daar zat ik in jullie
huis in Virginia met jou in mijn armen. Je was zo'n
dametje, Lieveling en ik heb nog nooit een meisje
met zo veel leuke jurkjes gezien. O ik zal nooit
vergeten hoe ik omkeek toen ik in het rijtuig zat en
je Vader Jim jou bij de hand zag nemen en jullie
allebei stonden te zwaaien totdat de paarden de
hoek omgingen en ik niets meer kon zien. Pas over
jaren en jaren zal ik je weer terugzien. Wees lief
tegen Mammie Ross. Ze is zo aardig voor je. Dat is
wat ik je wilde vertellen maar niet gedaan heb.
Vreselijk eenzame zinloze jaren zullen nooit jouw
deel zijn Janey nooit zolang je Mammie Ross en je
Vader Jim nog hebt. Ik wou dat ik kon zeggen dat
ik die landen had gezien waarheen hij jou heeft
meegenomen. Ik hoop dat je nog eens aan me
denkt en aan wat ik je verteld heb om ervoor te
zorgen dat je de vrouw die je Vader Jim Jane noem-
de niet zou vergeten en aan de man van wie ik je
verteld heb dat we hem Wild Bill Hickock noem-
den, en je zei 'wat een gekke naam' en toen ik je
een foto liet zien zei je 'hij is niet zo knap als mijn
Vader Jim'. Niets op deze wereld is zo prachtig als
het blinde vertrouwen van een kind in iemand van
wie ze houden. Toen je die avond voor mij je ge-
bedje opzei heb je er nog bij gezegd 'God zegene
Jane Hickock en die man die in de rug is neer-
geschoten waar hij ook moge zijn. Zegen hem
omdat Jane van hem hield.' Ik heb me afgevraagd
hoe je wist dat ik van hem hield.
Welterusten kleine meid en moge God je voor alle
kwaad behoeden.
2 jaar later
Lieve Janey –
Daar zit ik dan in old Clark City niet ver van waar
jij geboren bent, Ik heb hier niets te zoeken. Ik
moet voor het kind van een vriendin zorgen. Zij
 |
 |
 |
 |