MISDADEN TEGEN DE VROUW
, Tribunaal Brussel 1976. Diana Russell & Nicole Van de Ven, 1977
Nederlandse vertaling, De Bonte Was, Amsterdam 1977
100
en als een van hen geslagen wordt,
of verkracht, of vermoord
kom ik niet in het zwart
kom ik niet met gepaste bloemen
kom ik haar dood niet vieren
en het doet er niet toe
of ze zwart is of blank
of ze houdt van een vrouw of een man
Ik kom met al mijn zusters
de straten zullen we versieren
met de ingewanden van hen die behoren
tot de broederschap van vrouwenmoordenaars.
Mijn verdriet verdrink ik niet meer,
en ik kom niet meer nederig
bij de mannen om recht vragen.
Ik ga naar mijn zusters
zonder eerbied, en niet uit plicht,
Ik ben nu sterk
en vol kracht zal ik komen.
Getuige 3: Libanon
(een aan het Tribunaal vanuit Libanon gezonden brief).
Ik wil hier getuigen van twee gevallen van femicide in Libanon. Vorig jaar heeft een broer zijn
zuster onthoofd omdat ze trouwde met de man van wie ze hield. Een ander heeft zijn zuster
vermoord omdat hij geloofde dat zij de rijke man die ze van haar familie had moeten trouwen,
bedrogen had. Lijkschouwing wees uit dat het meisje nog maagd was; haar echtgenoot moet
impotent zijn geweest.
KASTRATIE VAN VROUWEN: CLITORIDECTOMIE,
EXCISIE EN INFIBULATIE
Het woord kastratie wordt eigenlijk altijd in verband met mannen gebruikt; maar hoe bezorgd en
bang mannen zich ook om kastratie maken, op vrouwen wordt het op veel grotere schaal
toegepast. We gebruiken het woord voor drie handelingen: clitoridectomie (het verwijderen van de
clitoris), excisie (het wegnemen van de clitoris en de kleine schaamlippen, dus van alle uitwendige
vrouwelijke geslachtsdelen behalve de grote schaamlippen), en infibulatie (het wegnemen van
genoémde delen gevolgd door het dichtnaaien van de vagina op een heel kleine opening na). In
hun getuigenissen over mediese misdaden hebben de Duitse vrouwen het over verwijdering van
de baarmoeder en eierstokken gehad, en noemen dat kastratie; maar wij zijn van mening dat het
woord kastratie beter gebruikt kan worden voor de vernietiging van onze seksualiteit en niet voor
de vernietiging van ons voortplantingsvermogen.
De volgende getuigenis, afkomstig uit Guinea, is niet persoonlijk gedaan maar werd door een
groep Franse vrouwen overgebracht die al een tijd lang bezig zijn over dit onderwerp meer
gegevens te verzamelen.
 |
 |
 |
 |