MISDADEN TEGEN DE VROUW
, Tribunaal Brussel 1976. Diana Russell & Nicole Van de Ven, 1977
Nederlandse vertaling, De Bonte Was, Amsterdam 1977
103
In landen als de Verenigde Staten en Groot-Brittannië, waar lichamelijke kastratie van vrouwen
niet meer wordt toegepast, beschikt men over psychologiese middelen om een soortgelijk effekt te
bereiken waardoor vrouwen hun eigen seksualiteit ontnomen wordt.
GEWELDDADIGE ONDERDRUKKING VAN VROUWEN
DIE ZICH WEIGEREN AAN TE PASSEN
Er is maar één getuigenis beschikbaar over dit soort onderdrukking van vrouwen, en die komt uit
Frankrijk. Dit betekent natuurlijk niet dat alleen in Frankrijk vrouwen die weigeren de rol te spelen
die hen wordt opgelegd door de samenleving gedwongen of gemanipuleerd worden om toch te
doen wat er van hen verwacht wordt. Overal wordt onveranderlijk met twee maten gemeten, vooral
op het gebied van de seksualiteit. Een seksueel aktieve jonge vrouw kan worden opgesloten voor
dingen waar mannen en jongens graag over opscheppen en voor geprezen worden.
Getuige I: Frankrijk
Ik wil het hier hebben over misdadigheid onder vrouwen, het soort opstandigheid dat typerend
voor vrouwen is. Dat is heel moeilijk. Men spreekt zelfs over 'moeilijke vrouwen'. De meeste van
deze vrouwen zijn 12 of 13 jaar oud. Vrouwen die van huis weglopen, stelen en gewelddaden
plegen nemen overal in aantal toe. Het zijn kinderen die hun mond opendoen, die aktie onder-
nemen en werkelijk in opstand komen tegen het systeem. Degenen die zich echt voor de strijd
interesseren mogen dit niet vergeten. We moeten ons bewust worden dat kinderen deel uitmaken
van de maatschappij en dat de strijd van deze vrouwen echt en belangrijk is.
Ik neem aan dat een aantal van de vrouwen die hier aanwezig zijn in het onderwijs werkzaam is of
andere banen heeft waardoor ze in kontakt komen met kinderen. Ik hoop dat zij vooral in zich op
zullen nemen wat ik te zeggen heb. Ik wil namelijk spreken over de manieren waarop kinderen
worden onderdrukt en er de nadruk op leggen dat we deze kinderen in de gelegenheid moeten
stellen om hun mond open te doen. Deze jonge vrouwen zijn in opstand gekomen zoals ook
jongens dat doen, maar dat hoeft maar vijf minuten te duren en zij kunnen voor vier jaar de
gevangenis in. Zij worden vaak aangerand door mannen die hen onderdak aanbieden als ze van
huis zijn weggelopen, of door vrachtwagenchauffeurs wanneer ze alleen op reis gaan. Ook
worden ze meer dan eens door politiemannen aangerand, en op politiebureaus moeten ze zich
onderwerpen aan inwendige, vaginale onderzoeken, bloedproeven en psychologiese tests.
Ik zou er hierbij ook op willen wijzen dat de enige houding die de kinderrechters aannemen ten
opzichte van deze vrouwen een onderdrukkende houding is. Onderdrukking houdt niet alleen in
dat mensen worden opgesloten. De muren zijn nu strukturen geworden, een logies, weten-
schappelijk, subtiel en fallokraties systeem. Onderdrukking wordt volgens strenge of zachtere
methoden uitgevoerd. De kinderrechtbanken beschouwen aanranding en verkrachting niet als
reden voor de opstandigheid van vrouwen; met de achtergronden van de vrouwen in kwestie
wordt geen rekening gehouden. Ze luisteren niet naar de vragen die deze vrouwen te stellen
hebben, en negeren de oorzaak van hun opstandigheid volkomen. Onderdrukking wordt nu
therapie genoemd. Deze onderdrukking heeft het uiterlijk aangenomen van een oplossing, van
genezing en heropvoeding. Ze ontnemen je het recht om je mond open te doen, ze ontkennen je
recht op identiteit, ze steriliseren je, noemen je een problemenkind, ze brengen je onder in
kategorieën, en op het politiebureau wordt je ronduit vernederd.
Dit zogenaamde onbevooroordeelde systeem heeft uiteraard maar één doel: maatschappelijke
rehabilitatie, werken voor welk salaris dan ook, het huwelijk en het moederschap. In St. Omer is
 |
 |
 |
 |