MISDADEN TEGEN DE VROUW
, Tribunaal Brussel 1976. Diana Russell & Nicole Van de Ven, 1977
Nederlandse vertaling, De Bonte Was, Amsterdam 1977
49
Onze feministiese groep in Zwitserland richt zich op de problemen van werkloze vrouwen: de
problemen met geld, aangezien de vrouwen weer helemaal afhankelijk zijn van hun echtgenoten,
het isolement, het brandmerk van de vrouw in de rol van huisvrouw. We proberen ook de vrouwen
die lid zijn van een werkloosheidskomité in hun strijd bij het verdedigen van hun belangen te
steunen.
Getuige 4: Zwitserland
Ongeveer negen maanden geleden kreeg ik mijn ontslag, waarna ik lid werd van een
werkloosheidskomité. In het algemeen zijn het vrouwen die als eersten de harde klappen
opvangen van de werkloosheid, die veroorzaakt wordt door de hiërarchiese struktuur van het
tegenwoordige systeem. Vrouwen hebben ook vaak niet het gevoel dat ze recht hebben op een
werkloosheidsuitkering. Gewoonlijk zijn de enigen, die in aanmerking komen voor een uitkering,
vrouwen die alleen zijn: alleenstaande vrouwen, weduwen, gescheiden vrouwen en de vrouwen
die een vrij beroep hebben of die in een moeilijke gezinssituatie zitten. En heel veel vrouwen
maken geen deel uit van een werkloosheidskomité, zelfs al praten zij er veel over onder elkaar. Zij
staan onder zware druk van hun echtgenoten om het niet te doen. Mijn eigen ervaring is dat ik
door lid te zijn van een werkloosheidskomité een beter begrip ontwikkelde van het kapitalistiese
systeem en degenen die ons kontroleren en dat ik het zelfvertrouwen kreeg dat nodig is om op
een nuttige manier mee te draaien in deze maatschappij, die vrouwen tot nu toe heeft genegeerd.
Het feit dat ik voor het eerst in staat was mijn ideeën duidelijk en met zelfvertrouwen uiteen te
zetten zonder door mannen belachelijk gemaakt te worden, en dat ik in staat was de
gemeenschappelijke problemen van vrouwen uit te leggen, was voor mij erg bevrijdend. Het heeft
mij in staat gesteld om mee te doen aan eisen en akties voor sociale gelijkheid.
Ik ben erg blij .te kunnen stellen dat, in tegenstelling tot wat ons altijd verteld is, aan een hoop
mensen duidelijk gemaakt kan worden, dat het verkeerd is om te zeggen, dat vrouwen minder
kapaciteit en hebben. Vrouwen begrijpen problemen net zo goed als mannen, zo niet beter,
aangezien sociale problemen hen meer raken. En vanaf het moment, dat je deel uitmaakt van een
werkloosheidskomité of een soortgelijke groep die zich krities opstelt ten opzichte van de
konsumptiemaatschappij worden je de ogen geopend voor de macht van het kapitalistiese
systeem, waar de meeste techniese snufjes alleen worden ontworpen om vrouwen in de val van
steeds verder opgevoerde konsumptie te laten lopen zodat ze vergeten waar het in het leven om
begonnen is. Het leven is waard om geleefd te worden, maar niet alleen om het je echtgenoot of je
kollega's naar de zin te maken. Vrouwen vullen de leemte in hun leven op met goede werken, die
door de maatschappij worden gewaardeerd. Maar is het niet zo, dat wij in politieke en feministiese
groeperingen onze plaats zouden moeten zoeken? Tegen alle vrouwen zeg ik: je zou moeten
proberen jezelf niet alleen te ontwikkelen in je gezinsleven, maar ook in gemeenschappelijke
aktiviteit. Vanaf de dag, dat een vrouw zich aansluit bij een dergelijke groep, zal zij begrijpen hoe
vrouwen vertrapt zijn en zal zij de noodzaak inzien om de strijd te verhevigen, zodat alle vrouwen
bevrijd kunnen worden.
Getuige 5: Spanje
De volgende uitspraak van José Antonio brengt tot uitdrukking, wat in 1939 de officiële ideologie
van de Spaanse regering werd met betrekking tot vrouwen. Hij zei: 'Wij zijn geen feministen. Het
getuigt immers niet van respekt voor de vrouw haar van haar prachtige lotsbestemming te
vervreemden en haar te belasten met mannelijke taken. Het heeft mij altijd droevig gestemd om
vrouwen in mannenrollen te zien. Er wordt een zware tol van hen gevraagd en ze raken verwikkeld
in een tweestrijd, waarin ze gekonfronteerd worden met de ongezonde zelfgenoegzaamheid van
hun mannelijke rivalen, een tweestrijd waarin ze alles kunnen verliezen! '
Vanaf het einde van de burgeroorlog werden beroepen, die toegankelijk geweest waren voor
vrouwen, voor hen verboden. Sindsdien is er een duidelijke tendens vrouwenarbeid gelijk te
 |
 |
 |
 |