De Bonte Was, MOEDERBOEK, Amsterdam 1976, feministiese uitgeverij de Bonte Was
89
een gesprek voeren, en hoewel het werk me erg interessant leek en het
salaris hoger was, heb ik toch nee moeten zeggen. Men was daar name-
lijk tegen het meenemen van kinderen naar het werk, en de omstandig-
heden lieten dat ook niet toe.
Zo ging ik dus met Naomi (6 maanden oud) sekretaresse spelen bij een
instituut van de universiteit.
De eerste dagen dat ik er werkte vond ik vreselijk, ik wilde onmiddellijk
weer stoppen; mijn man heeft me overtuigd dat ik het in ieder geval een
maand zou moeten proberen. Gelukkig maar. Er waren verschillende
redenen voor die slechte start. Ik werd kort ingewerkt door mijn voor-
gangster (mijn man was die eerste dagen bij Naomi), die 3 maanden
tevoren was vertrokken, zodat het sekretariaat een zekere chaos ver-
toonde. Bovendien was het mij niet duidelijk of er een kamer leegstond
waar mijn dochter zou kunnen slapen. Toen ik dat wilde bespreken met
enkele medewerkers, stuitte ik op onverwacht en onvermoed 'verzet',
antagonisme met name van de mensen die niet aanwezig waren geweest
bij de besluitvorming m.b.t. het meenemen van mijn kind. Achteraf heb
ik daar wel begrip voor, tenslotte was het de eerste keer dat zoiets bij
dit instituut gebeurde en men had waarschijnlijk voorstellingen van een
moeder die de hele dag met haar kind bezig was, van veel gehuil en
gekrijs, en van niet toekomen aan werken.
In die eerste dagen was dat mij allemaal nog niet duidelijk, en werd ik er
zeer pessimistisch onder; uiteindelijk was het voor mij ook een avon-
 |
 |
 |
 |