MISDADEN TEGEN DE VROUW
, Tribunaal Brussel 1976. Diana Russell & Nicole Van de Ven, 1977
Nederlandse vertaling, De Bonte Was, Amsterdam 1977
110
Het stigma heeft ook invloed op de vrouwen die niet werken. De ex-politieke gevangenen,
degenen die nog in de gevangenis zitten en de Chileense verzetsbeweging zijn dankbaar voor de
solidariteit die we hebben ontvangen van de verschillende Europese vrouwenbewegingen. We
willen deze solidariteit uitbreiden naar onze gevangen zusters in Bolivia, Argentinië en Paraguay,
die bloot staan aan dezelfde martelingen en sluipmoorden door de politie in hun landen.
We vragen vrouwen akties op touw te zetten in hun land om deze misdaden tegen vrouwen en
haar naaste verwanten, aan te klagen.
Getuige 4: India
Ik heb een lange weg afgelegd om tot jullie te spreken en ik heb lang op deze gelegenheid ge-
wacht. Ik ben hier gekomen om te praten over de onderdrukking van vrouwen in mijn land en in
het bijzonder van die vrouwen die achter de tralies zitten. Vrouwen uit mijn land hebben te lijden
van een drievoudige uitbuiting van hun sekse. Zij worden uitgebuit door de mannen in hun familie,
zij worden gediskrimineerd door de staat en zij worden tot slachtoffers van hun sekse gemaakt
door een internationaal systeem van mannelijke samenzwering. Ik denk dat het erg belangrijk is
voor zusters hier uit Europa en Amerika te beseffen dat een groot deel van de uitbuiting die vrou-
wen in ons land overkomt direkt georganiseerd en geïnstitutionaliseerd is door een systeem van
mannelijke overheersing.
Ongeveer vijf jaar geleden kwam ik samen met een andere vrouw in de politiek terecht. Wij waren
erg geschokt door de toestand in ons land, de armoede, de onderdrukking, en we wilden daar iets
aan doen. We sloten ons aan bij een linkse beweging - de Naxalieten - en we probeerden
vrouwengroepen te organiseren. Maar het was erg moeilijk om vrouwen ideeën over onafhan-
kelijkheid bij te brengen omdat ze zo'n traditionele achtergrond hadden. Aan de andere kant was
het makkelijk voor hen om zich betrokken te voelen bij een linkse beweging omdat ze voortdurend
zagen dat de politie daartegen met geweld optrad en ze kwamen er heel snel toe de linkse
beweging te ondersteunen.
Als gevolg van onze aktiviteiten werden we gearresteerd. In de gevangenis probeerden we solida-
riteit met de andere vrouwelijke gevangenen te kweken, omdat we vonden dat de vrouwelijke
gevangenen die daar zaten er net zo goed om politieke redenen zaten. Ofschoon we politiek
bewust waren, waren zij niet gearresteerd wegens enige bewuste politieke aktie, maar toch was
het sys-teem waarin wij allemaal vastzaten, er de schuld van dat we in de gevangenis terecht
wat:en gekomen. Wij organiseerden het verzet en kwamen daardoor in direkte fysieke
konkurrentie met de gevangenisautoriteiten, die voortdurend probeerden ons te martelen en
steeds probeerden te verhinderen dat wij te weten kwamen wat er in de gevangenissen gebeurde.
De politieke gevangenen zijn het slachtoffer van de meest afschuwelijke folteringen en als ze
vermoord worden komt nie-mand dat te weten. Bijvoorbeeld, toen een vriendin van mij
gearresteerd was, werd ze met een ba-jonet bewerkt en wreed gemarteld. Ze werd aan haar
voeten opgehangen, hete ijzers werden in haar rectum gestopt. Ze werd verkracht. Ze kreeg
eenzame opsluiting en ze werd bewaakt door twee bewakers. Ze zit nog steeds in de gevangenis.
Ik wil jullie solidariteit vragen met de vrouwenbeweging in India, zodat de feministiese beweging
bewijst een internationale macht te zijn en ingrijpt als vrouwen uitgebuit worden.
Getuige 5: India
Indira Gandhi heeft veel gedaan om het image van India te verbeteren – een image dat tot 26 juni
1975 zorgvuldig bewaakt bleef. Omdat ze zagen dat een vrouw het staatshoofd was van het op
één na dichtst bevolkte land van de wereld, namen veel mensen aan dat Indiase vrouwen
geëmancipeerd zijn vergeleken bij hun zusters in andere Derde Wereld landen. Helaas is Indira
Gandhi nooit representatief geweest voor meer dan een kleine elite onder de Indiase vrouwen. Zij
en nog een paar andere vrouwen op belangrijke posten staan ver af van de vrouwen uit de
boeren- en arbeidersklasse, die het overgrote deel van de bevolking vormen.
 |
 |
 |
 |