MISDADEN TEGEN DE VROUW
, Tribunaal Brussel 1976. Diana Russell & Nicole Van de Ven, 1977
Nederlandse vertaling, De Bonte Was, Amsterdam 1977
112
als fokmerries en we zijn gemanipuleerd als ekonomiese spil van de gezinseenheid die de
maatschappelijke basis is van de nieuwe staat.
De diepgewortelde mystifikatie over de fysieke en psychologiese minderwaardigheid van het
vrouwelijk geslacht en de onvervangbare rol van het meisje, de vrouw of de moeder, heeft het
gebruik van wrede onderdrukking van vrouwen in ons land door politie en gevangenisautoriteiten
bij het eerste teken van individuele of kollektieve rebellie niet verhinderd. De misdaden die op
politie-bureaus en in Spaanse gevangenissen tegen vrouwen worden gepleegd kunnen onderver-
deeld worden in twee hoofdgroepen: volgens het misdrijf dat werd gepleegd en volgens de
speciale omstandigheden van vrouwen vóór hun gevangenisname. Voor wat betreft het strafbare
feit is de Spaanse wetgeving zeer seksisties. Bijvoorbeeld: een vrouw die, al is het maar één keer,
geslachtsverkeer heeft gehad met een andere man dan haar echtgenoot wordt beschouwd als
overspelig: terwijl in het geval van de man duidelijk moet zijn dat hij thuis of ergens anders een
concubine heeft, voordat hij schuldig bevonden wordt aan hetzelfde misdrijf. Daarom vinden we
tien keer zoveel vrouwen als mannen in de gevangenis wegens overspel, met vonnissen oplopend
tot 6 jaar.
Het feit dat middelen ter voorkoming van zwangerschap onwettig zijn maakt van ongeveer
800.000 Spaanse vrouwen misdadigsters. Volgens de officiële statistieken gebruikt dit aantal
Spaanse vrouwen middelen om de ovulatie tegen te houden, nog afgezien van de overige metho-
den ter voorkoming van zwangerschap die door de katholieke kerk als onnatuurlijk worden
beschouwd, zoals bijvoorbeeld de coïtus interruptus. Het feit dat abortus niet is gelegaliseerd heeft
de vrouwelijke bevolking van de Spaanse gevangenissen met 30% doen toenemen. Deze
vrouwen zijn op twee manieren slachtoffers.
Ten eerste vanwege de fysieke pijn van een abortus en ten tweede vanwege het feit dat de wet
abortus straft. In het geval van andere strafbare feiten, zoals het in de steek laten van je gezin en
kinderen, waarbij de overtreder een man of een vrouw kan zijn, krijgt de vrouw een strengere straf,
ook al staat dit niet in de wet. Niemand weet zelfs waar de vrouwengevangenissen in Spanje zijn.
Niemand denkt er nog aan dat daar het verdriet en de pijn van honderden vrouwen zich opstapelt,
vrouwen die lijden onder opsluiting zonder ekonomiese of morele ondersteuning en die er worden
mishandeld zonder enige konsideratie met betrekking tot hun sekse. Vrouwen die in de
gevangenis komen als zij zwanger zijn worden gedwongen het kind te krijgen, abortus wordt hun
niet toegestaan, wat ook hun lichamelijke of geestelijke noden mogen zijn. Zij moeten bevallen in
de meest hachelijke hygiëniese omstandigheden in dit land en gaan dan naar hun cel terug met
een pasgeboren baby, waaraan ze geacht worden de beste verzorging te geven.
Er wordt algemeen verondersteld dat gevangene zijn voor mannen en vrouwen hetzelfde bete-
kent. Dit is belachelijk. In een mannenwereld zijn alle onderdrukkers mannen. Gelijkheid heeft in
een mannenwereld nooit bestaan. Tijdens het hele voorarrest heeft een vrouw een mannelijke
bewaker, een man die een speciale belangstelling heeft voor haar lichamelijke behoeften. In de
cellen van de politiebureaus bestaan de toiletten uit een gat in de vloer en de politieagent die een
vrouw moet bewaken gaan dan vlak bij het hokje staan om onder de deur door te kunnen kijken.
De vrouw kan zich niet wassen of zelfs maar koud water gebruiken zonder dat een politieagent
naar haar kijkt. En martelingen worden in Spanje net zo systematies uitgevoerd als in andere
landen waarover mijn kameraden hebben gesproken. Op dezelfde manier worden de
mishandelingen, verkrachtingen en andere seksuele geweldplegingen herhaald in alle
gevangenissen en op alle politiebureaus.
De strijd zal lang en hevig zijn. Totdat wij erin slagen de macht over te nemen, zullen mannen ons
altijd onderdrukken en uitbuiten. Iedere vorm van 'hervorming' is achterhaald. Het uur van de suf-
fragettes is voorbij. Het zou duidelijk moeten zijn dat deze struktuur, die getekend wordt door man-
nelijke macht, niet verandert door een verbeterde wetgeving ten aanzien van abortus, echtschei-
ding, homoseksualiteit, noch door haar te veroordelen. Alleen de overwinning van de feministiese
revolutie zal de betrekkingen tussen mannen en vrouwen veranderen en van daaruit de nieuwe
wereld bouwen, die we allemaal wensen.
 |
 |
 |
 |