Navigation bar
  Print document Start Previous page
 29 of 163 
Next page End Contents 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34  

MISDADEN TEGEN DE VROUW
, Tribunaal Brussel 1976. Diana Russell & Nicole Van de Ven, 1977
Nederlandse vertaling, De Bonte Was, Amsterdam 1977
29
5
Gedwongen heteroseksualiteit
Van tijd tot tijd is het patriarchaat tolerant opgetreden tegen homoseksualiteit bij mannen,
maar lesbiese vrouwen zijn altijd vervolgd. De mate waarin lesbiese vrouwen worden
vervolgd geeft de mate aan waarin er druk wordt uitgeoefend op vrouwen om
heteroseksueel te zijn. In sommige landen worden steeds meer lesbiese vrouwen zich
bewust van de bron van hun onderdrukking en treden ze er tegenop, zoals enkele van de
volgende getuigenissen illustreren. Maar tot nu toe beseffen maar weinig heteroseksuele
vrouwen dat ze niet vrij zijn in de keuze van hun seksualiteit. Hier volgen getuigenissen van
de vervolging van lesbiese vrouwen uit Noorwegen, Engeland, Duitsland, Nederland,
Frankrijk, Zwitserland, Mozambique en Spanje. 
Getuige I: Noorwegen
Een lesbiese vrouw is een vrouw, die zich aangetrokken voelt tot andere vrouwen. De term
'lesbies' zou gebruikt moeten worden voor alle vrouwen die dit voelen, of we er naar handelen of
niet. Dit betekent, dat een groot aantal vrouwen lesbies is - in feite kan kan men moeilijk zeggen
wie niet.
De misdaden die begaan worden tegen lesbiese vrouwen zijn misdaden tegen alle vrouwen. Maar
de lesbiennes die weigeren zich te laten overheersen door mannen worden gestraft, zoals
vrouwen die zich heteroseksueel opstellen, nooit gestraft zullen worden. Mijn getuigenis zal zich
bezig houden met deze bijzondere vorm van bestraffing. Er is geen onderzoek gedaan naar de
onderdrukking van lesbiese vrouwen in Noorwegen. Mijn getuigenis is daarom gebaseerd op
gesprekken met andere lesbiese vrouwen en op ervaringen van mijzelf en anderen. 
Toen ik mij op mijn derde jaar aangetrokken begon te voelen tot vrouwen, vond ik dit volkomen
natuurlijk en prachtig. Mijn levensverhaal van mijn derde tot mijn twintigste was er een van groei-
end besef dat ik pervers was. Ik was een homoseksuele vrouw. Ik dacht dat ik de enige vrouw ter
wereld was die zich aangetrokken voelde tot andere vrouwen. De tijd zou leren hoe deerlijk ik mij
vergiste. Tussen mijn twintigste en mijn vierendertigste begon ik mij steeds meer te realiseren, dat
er overal lesbiese vrouwen zijn. Zo kwam ik weer uit op wat ik intuïtief had geweten toen ik drie
was – dat het voor een vrouw volkomen natuurlijk en prachtig is om van andere vrouwen te
houden. Ik was wijs geweest op mijn derde. Maar in het proces van het opgroeien tot een zgn.
'echte' vrouw werd deze wijsheid mij ontstolen. Dat was de eerste misdaad die tegen mij als
lesbiese vrouw begaan werd. Mijn wijsheid kwam terug. .Ik begon de illusie te krijgen, dat de
maatschappij mijn lesbies-zijn zou aksepteren zodra ik er met mensen over zou praten. De tijd zou
opnieuw leren, hoe deerlijk ik mij vergiste.
De tegenwoordige maatschappij aksepteert geen homoseksualiteit van vrouwen. Het bewijs
hiervoor is dat zodra we eerlijk en open zijn over ons lesbies-zijn, de maatschappij bijzonder
vindingrijk is om ons te bestraffen. De straf is zwaarder dan toen we het verborgen hielden. Ik
denk dat de meeste lesbiese vrouwen in Noorwegen en overal elders dit weten en dat daarom de
meeste van ons hun lesbies-zijn niet eens in de praktijk brengen.
In de Noorse homoseksuele beweging krijgen we brieven van vrouwen die hun leven in
heteroseksuele huwelijken hebben doorgebracht, ook al hebben ze altijd al geweten dat ze met
vrouwen om wilden gaan. Waarom breken zij er niet uit? In de meeste gevallen is dit volkomen
onmogelijk. Ze zouden moeten verhuizen, maar ze hebben geen geld, geen opleiding - ze zijn hun
hele leven huisvrouw geweest. Ze hebben fijne kinderen, ze hebben, zo voeren ze vaak aan,
aardige echtgenoten die hen nodig hebben. En ook al worden ze niet door al deze praktiese zaken
in hun vrijheid belemmerd dan nog kunnen ze het niet opbrengen, datgene in de steek te laten
waar hun leven op gebaseerd is. Dus blijven de meeste van deze vrouwen waar ze zijn, in
emotionele afzondering, zonder ooit de kans te krijgen hun persoonlijkheid volledig te ontplooien.
http://www.purepage.com Previous page Top Next page