MISDADEN TEGEN DE VROUW
, Tribunaal Brussel 1976. Diana Russell & Nicole Van de Ven, 1977
Nederlandse vertaling, De Bonte Was, Amsterdam 1977
55
In de elektroniese industrie worden de vrouwen geklassificeerd als semi-geschoolde arbeiders in
de laagste loongroep. Hun werk vergt een uiterste koncentratie van gehoor en gezicht en vrouwen
die stukwerk doen staan gedurig onder druk van de tijd. In de hele metaalindustrie is geen enkel
voorbeeld te vinden van mannen die onder een zelfde druk in dezelfde loongroep moeten werken.
In vele bedrijven zijn de hoogste categorieën automaties geklassificeerd als mannelijk.
Het allerzwaarste hebben het de moeders die buitenshuis werken. Alhoewel de voorzieningen
voor zwangere werkende vrouwen vrij progressief zijn, zijn er nogal wat hiaten. Het
moederschapsverlof van een jaar, waar iedere vrouw die salaris of loon ontvangt recht op heeft, is
erg problematies. Ten eerste kan een getrouwde vrouw nauwelijks rondkomen van 2.200 shilling (f
325.-) per maand, resp. 3.300 shilling (f 485.-) voor ongetrouwde vrouwen. Ten tweede kan dat
verlofjaar alleen maar door vrouwen opgenomen worden en nooit door vaders. Dit heeft natuurlijk
gevolgen voor het inkomen en voor de kansen op werkverbetering voor vrouwen.
Als de vrouw na haar verlof eenmaal terugkeert naar haar werk begint onmiddellijk haar dubbele
taak. Het aantal crèches is minimaal en dagcentra zijn er zeer onvoldoende. Er zijn prakties geen
overblijfmogelijkheden in Oostenrijk. De meeste vrouwen moeten de hele last van het
huishoudelijk werk en de opvoeding van de kinderen dragen, plus hun werk in de fabriek of op
kantoor. Het aantal werkuren is in het algemeen 12 tot 13 en vaak zelfs 16 per dag. Werk voor
halve dagen, geprezen als een goede oplossing voor dit dilemma, kan niet als een oplossing
gezien worden. Het versterkt het idee dat de vrouw verantwoordelijk is voor het huishouden en de
kinderen. Het vergemakkelijkt ook de diskriminatie tegen werkende vrouwen, bij voorbeeld door
geen promotiemogelijkheden te bieden. Desondanks werkt 30% van de vrouwen halve dagen.
Getuige 2: Japan
Ik ben meer dan 15 jaar getrouwd. Ik ben getrouwd met de man die ik wilde, tegen de wil van mijn
ouders. Destijds geloofde ik niet dat mijn man me zou moeten onderhouden; zoals de
meerderheid van de Japanse vrouwen. Ik heb nooit de publieke opinie willen volgen, die, ook nu
nog, zegt dat getrouwde vrouwen door hun mannen onderhouden moeten worden. In Japan
dwingen bedrijven de meisjes de belofte af om hun werk te verlaten als ze trouwen, of wanneer ze
25 jaar worden. Soms eisen ze dit schriftelijk. De meeste Japanse vrouwen moeten tevreden zijn
met tijdelijk of part time werk.
Enige tijd na mijn huwelijk zei mijn man: 'Je kunt niet gaan werken, want je moet het huishouden
doen en op de kinderen passen'. Ik had ondertussen al gezocht naar een crèche waar ik mijn
kinderen kon laten, maar ik kon er geen vinden. Dus gaf ik het idee van buitenshuis werken maar
op en gedurende 15 jaar heb ik zelf de huishouding gedaan en het verzorgen van de kinderen
deed ik samen met mijn man. Ook al is mijn man niet slecht of autoritair, het zijn altijd zijn wensen
die boven de mijne gaan. Het is precies dezelfde verhouding als die van heer tot slaaf. Zonder dat
ik me bewust was van wat er met me gebeurde, schreef ik het allemaal toe aan m'n eigen
minderwaardigheidskompleks. Ik verloor mijn zelfvertrouwen en mijn opgewektheid. Op een dag,
twee jaar geleden, zei ik tegen m'n man: 'Ik ga werk zoeken en een beroep leren'.
Dit verbaasde mijn man. Hij vroeg: 'Wil je een man worden zoals ik? ' Deze vraag van mijn man
bewijst dat wij niet in het minst gelijk zijn. Ik wens hier te verklaren dat zowel vrouwen als mannen
buitenshuis moeten werken, zodat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn in hun huwelijk.
Getuige 3: Noord-Ierland
Aan de vrouw wordt geen loon betaald voor al het werk dat ze thuis doet. Ik begon al huishoudelijk
werk te doen vanaf mijn tiende of elfde jaar, net als mijn dochters nu. Ik heb nog nooit een cent
gekregen voor mijn werk, niet van de staat en niet van mijn man. Ik ben een manusje van alles.
Vooral sinds mijn man bij mij is weggegaan, want nu moet ik alle klusjes doen, die hij vroeger
deed zoals schilderen en reparaties en ik heb ook de volle verantwoording voor de huur, electra,
 |
 |
 |
 |