Navigation bar
  Print document Start Previous page
 13 of 21 
Next page End 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18  

13
sterilisatie van alle 'confirmed criminais, idiots, rapists, and imbeciles' werd geëist. In de
loop der jaren volgden nog zo'n dertig staten en ook de kolonie Puerto Rico kreeg zijn
wet. De opgesomde kategorieën konden zeer ruim geïnterpreteerd worden. In alle staten
golden 'epilepsie', 'zwakzinnigheid' en 'kriminaliteit' als gronden voor gedwongen
sterilisatie. De 'zwakzinnigheid' werd vaak gemeten aan de hand van de gestandaardi-
seerde intelligentietests zoals die vooral door Goddard, in navolging van Galtons wensen,
samengesteld waren. Het intelligentie-quotient - IQ - zoals dat door de testmakers en
testafnemers werd vastgesteld ging steeds meer funktioneren als graadmeter van
menselijkheid. De uitkomst stond overigens al van tevoren vast: die korrespondeerde
nauwkeurig met de wensen van de eugenetici rond de inrichting van de samenleving, en
welke mensen daarin wel of niet hoorden. 83% van de Joden, 80% van de Hongaren,
79% van de Italianen en 87% van de Russen maten zij debiel. De Immigration Act van
1924 (die ook wel Johnson Act genoemd wordt) regelde dat ze daarom nog maar zeer be-
perkt tot de Verenigde Staten toegelaten zouden worden.
31
Tussen 1900 en 1924 waren gemiddeld 434.810 immigranten uit Italië, Rusland, Polen
en andere centraal-Europese, Zuid-Europese en Oost-Europese landen toegelaten. Op grond
van de Johnson Act werden dat er tussen 1925 en 1939 gemiddeld 24.430 per jaar!
32
Het waren dan ook de immigranten uit bovengenoemde landen die in de Verenigde Staten
het doelwit van het eugeneties overheidsbeleid vormden, naast alle zwarten en diegenen
van de 'Yankee-stock' die een blaam op het 'ras' wierpen.
In 1924 had de in 1915 opgerichte Ku Klux Clan 5.000.000 leden. Zij streefden ernaar 'de
moraal' te verhogen door zwarten, joden en katholieken (meestal immigranten uit Italië
en Ierland) te vervolgen.
De enigen die door niemand werden lastiggevallen waren diegenen met wier steun, ijver,
inzet het erfelijkheidsgeloof verbreid was: de blanke bezitters en hun goedgekeurde
woordvoerdersters. Ook progressieve blanke groeperingen ontsnapten niet aan de
verleiding om aan de 'goede' kant te gaan staan. Het racisme van de burgerlijke
vrouwenbeweging is al herhaaldelijk aan de kaak gesteld.
33
Linda Gordon laat in 'Woman's Body, Woman's Right' zien hoe de geboortebeperkings-
beweging, ook die uit anarchistiese of socialistiese hoek, altijd een malthusiaanse kant
gehad heeft. De pogingen om voorbehoedmiddelen beschikbaar te stellen waren niet
alleen gebaseerd op meegevoel met het lijden van al die vrouwen die in het kraambed
stierven of ziekte en dood riskeerden via klandestiene abortussen; ze berustten ook op de
gedachte dat armoede veroorzaakt wordt door de grote kindertallen van de armen. Dat
het vanuit die gedachte maar een kleine stap is naar de overtuiging dat armoe erfelijk is
liet Margaret Sanger, één van de belangrijkste pioniers zien. Zij raakte door haar wens de
geboortebeperking respektabel te maken in steeds rechtser vaarwater, tot haar uitspra-
ken niet meer van die van de meest reaktionaire racistiese eugenetici te onderscheiden
waren.
Duitsland
Davenport schreef naar Grant in 1925:
'Onze voorouders verdreven de Baptisten van Massachusetts Bay naar Rhode Island,
maar we hebben geen plaats waarheen we de Joden kunnen verdrijven. Het is ook zo dat
ze de heksen hebben verbrand maar het schijnt tegen de zeden te zijn om een aanzienlijk
deel van onze bevolking te verbranden. Ondertussen hebben we de immigratie van deze
                                                
31
P. Vroon, Intelligentie, over het meten van een mythe, en de politieke, sociale en 
oderwijskundige gevolgen. Ambo 1980, p 33 vlgg
32
The Legacy p 300
33
Zie bijvoorbeeld: Women, Race and Class van Angela Davis; Woman's Body, Woman'
Right van Linda Gordon; Biological Politics van Janet Sayers; Feminist III van
De Bonte Was; de serie Van gelijk naar anders in de Vrouwenkrant; de film Donna
van Yvonne Scholten; The Feminists van R. J. Evans.
Zie voor de politiek-historiese achtergrond Geschiedenis van de vrouwentoekomst van 
De Bonte Was
Previous page Top Next page